16. mrt, 2023

Zomaar een uur

Vandaag zie ik weer eens een zes op de klok staan wanneer ik wakker word. Ik glimlach van binnen en moet terugdenken aan de jaren dat Kasper nog klein maar ook wat groter was. De ochtenden nadat de zomertijd was ingegaan waren ooit de enige ochtenden dat hij na zes uur wakker werd en nu is het op mij van toepassing. Het zal de leeftijd of de overgang zijn, maar ik ben tegenwoordig blij wanneer ik een vijf zie staan als ik op de klok kijk. Na wat irritatie en verwoede pogingen om het te veranderen ga ik tegenwoordig maar gewoon mee in dat ritme.

Nadat ik denkbeeldig nog even mediteer met de ogen dicht, begint mijn dag standaard met de mobiel. Ik kijk naar het nieuws, het weer en het verbruik van stroom en gas van de dag ervoor. Met een zus in een andere tijdzone en een moeder die niet weet dat een mobiel of uit of op stil kan begint de dag bovendien regelmatig met het teruglezen van een conversatie tussen die twee over het één of ander. En als die conversatie er niet is dan start ik er zelf één op. 

Vervolgens ga ik uit bed en ben ik verantwoordelijk voor het ochtendritueel beneden. Dat houdt in dat ik de vaatwasser uitruim en (nog steeds) een fruitje en een boterham voor twee pubers maak in de hoop dat ze naast chips en chocolade nog iets normaals eten. Wat de pijn van de vroegte verzacht is dat ik ondertussen geniet van Goede en van Slechte Tijden.

Tegen de tijd dat ik zelf ga ontbijten is mijn eitje gekookt, mijn mok gember tee voldoende afgekoeld en kijk ik afhankelijk van de gasten en wereldproblematiek naar Jinek of Lubach. 

Ook wat betreft werk is de vroege ochtend ideaal. Er zijn nog weinig collega’s actief en mijn focus is optimaal. Op die manier werk ik veel open eindjes weg, houd ik overzicht en rust. Voor het geval ik toch naar een kantoor ga zijn er geen files en zit de trein niet vol. Kortom vroeg opstaan heeft alleen voordelen.

Ik ben nooit gezegend geweest met het uitslaapgen en dat heb ik vaak genoeg vervloekt. Vijf uur is echt wel vroeg en donker,  maar ik geniet er onderhand ook wel van. Ik moet mij inmiddels zelfs inhouden wanneer iets of iemand mijn ochtendritueel verstoort en ik daardoor de cliffhanger van GTST mis of de grap van Lubach die later op de dag viraal gaat. Nee, ik spring vermoedelijk geen gat meer in de lucht wanneer ik er één in de dag zou slapen.