05. feb, 2023

Zomaar een vrijdag

Vanaf het moment dat ik op vrijdag avond de laatste slok van mijn decafé latte nam was ik niet meer te houden. De koffie was de afsluiting van een drukke week vol met kilometers en sociale verplichtingen op het werk. Mijn Roemeense collega’s waren in Nederland en we hadden samen met twintig andere teams aan een hackathon meegedaan en gewonnen. Na de laatste slok koffie stond ik  vastberaden op, meldde dat de taxi ging vertrekken en verheugde mij eindeloos op de stilte en tijd voor mijzelf die op zaterdag middag zou ingaan.


Thuis waren er namelijk wat verplichtingen blijven liggen. Ik was blij om weer eens iets later wakker te worden, maar sprong toch snel uit bed om een eerste wasje te draaien. Ik stak Anouk die weer karren vol “vers” ging uitladen een hart onder de riem en kon zo op tijd een rondje rond de Singel lopen. Daarna deed ik gelijk de boodschappen en eenmaal thuis deed ik nog een rondje door het huis met de stofzuiger, terwijl ik tussendoor de wasmachine in en uitlaadde. Rond één uur was het zover en volgde de beloning waar ik me sinds de avond ervoor op had verheugd.


Met dit keer een echte latte nam ik vol verwachting plaats achter de laptop om in te halen wat ik een week lang had gemist. Ik gaf mijzelf eerst nog een schouderklopje omdat ik bij elke overgang naar een nieuwe activiteit het stemmetje om “even” achter de laptop kruipen had kunnen negeren.


Eerst controleerde ik of er al feedback was van de docent op de laatst opdracht, maar dat was niet het geval. Vervolgens keek ik naar de statistieken van mijn blog die geen enkele bezoeker telde in afgelopen dagen. En tot slot begon ik enthousiast aan een tekst voor een eventuele nieuwe blog om er vervolgens snel weer mee te stoppen omdat de woorden niet vanzelf kwamen. Had ik hier nou zo naar uitgekeken?


Zeker, ik keek namelijk ook nog wat programma’s terug, volgde het schaatsen, appte wat, las als trouwe volger Eva Hoeke’s column, bestelde theaterkaartjes, luisterde naar Aladdin, omdat ik de filmposter bewerkte voor de hackathon, maakte de blogfoto en zocht nog naar wat alternatieve voorgerechten voor mijn aanstaande verjaardagsfeest. En zo had ik het gevoel dat ik  weer helemaal bij was.


Na zo’n drukke week realiseerde ik me ineens weer hoezeer ik tijd voor mijzelf kan missen, als die er niet is. Voor mij is er overduidelijk een tijd van in- en ontspannen. En toen er op de valreep nog leuke feedback kwam was de ontspanning compleet en was ik weer niet te houden.