03. juni, 2023

Zomaar een meel

Dit weekend heb ik vrij. Anouk is op glutenvrij kamp en dus hoef ik niet in gevecht met de melen die een verkeerde verhouding tussen de natte en droge ingrediënten zo zwaar afstraffen. Normaliter probeer ik namelijk op zaterdag wat glutenvrij ’s in de oven te hebben wanneer ze terugkomt van werk.

Ik vind de coeliakie van Anouk één van de moeilijkste dingen van het ouderschap. Toen ze de diagnose kreeg gaf een therapeute mij het advies om mijzelf in haar bijzijn niet van alles te ontzeggen; het was mijn dochter die ermee moest leren omgaan en mijn taak om haar daarin zo goed mogelijk te begeleiden. In de praktijk is echter gebleken dat ik haar ongemak toch vaak op de één of andere manieren probeer te compenseren.

De impact die de ziekte op Anouk heeft, wordt  overduidelijk wanneer ik merk hoezeer ze zich elk jaar verheugt op dit kamp. Daar kan ze alles eten zonder dat het uit die éne la komt. Daar hebben alle aanwezigen te maken met dezelfde sociale ongemakken. Met klasgenoten die tijdens de pauzes broodjes kopen in de supermarkt. Met activiteiten op school waar niemand rekening met ze houdt. Of met docenten die trakteren op dingen waarvan Anouk gaat overgeven. En als ik denk aan het feit dat ze ter zijner tijd niet met jongens kan zoenen die bier hebben gedronken, dan ga ik zelf zowat overgeven.

Een leuke bijvangst  van het kamp is, is dat ze er een vriendin aan heeft overgehouden die ze ook in vakanties opzoekt. Daar kan ze zomaar heen zonder na te denken over wat ze dan moet meenemen. Zo fijn. In alle andere gevallen moeten de gastheren en vrouwen altijd rekening met haar houden. Dat doen ze vaak met liefde, maar geeft niet altijd een prettig gevoel.

Ook de onderschatting van de ziekte is mij steeds meer een doorn in het oog. Het is een auto immuunziekte en dus geen allergie. De vraag hoeveel last ze krijgt bij de inname van een gluten is gewoonweg niet relevant, omdat elke gluten een ontstekingsreactie in de darm uitlokt en dus schade toebrengt. En, dat gezonde darmen heel belangrijk zijn horen we de laatste tijd steeds vaker.

Bij haar vader, die pas sinds een paar jaar weet dat hij coeliakie heeft, is onlangs osteopenie (voorstadium osteoporose) geconstateerd. Eén van de mogelijke gevolgen van een genegeerd dieet. Ook onvruchtbaarheid, darmkanker en verschillende neurologische aandoeningen worden in verband gebracht met coeliakie. Bij de jaarlijkse controle wordt onderzocht of er niet een auto immuunziekte bij is gekomen, want die gaan vaak hand in hand.

Morgen ga ik haar weer ophalen en hoor ik op de terugweg de enthousiaste verhalen over alle lekkernijen en baksels die ze kreeg. En zaterdag is het vervolgens weer mijn beurt. Dan moet ze het doen met mijn meelverhouding van natjes en droogjes.