12. mei, 2024

Zomaar een scheldwoord

Ik denk dat ik het niet het ergste, maar wel het ordinairste scheldwoord vind. Ik ben er onderhand wel aan gewend geraakt dat alles en iedereen het gebruikt en toch ben ik elke keer weer verrast wanneer ik het iemand hoor zeggen van wie ik het niet verwacht. Wie het zegt daalt ook gelijk in mijn achting, terwijl ik vermoed dat menigeen het niet eens als scheldwoord ervaart. Ter mijner verdediging, Wikipedia geeft ook aan dat dit woord in Angelsaksische als in Nederlandse gebieden als lichtelijk vulgair scheldwoord geldt.


En, begin deze week kreeg ik zomaar een app die ermee begon. “Shit !!”, stond er. Zo zwart op wit bracht het mij toch opnieuw van mijn á propos. Ik snapte de opwinding wel, want ik had in mijn bericht gemeld dat de vliegende havik die de meeuwen van ons dak moet weren was gevlogen. Ik vond de formulering aan het einde,  “Wel irritant !!”, alleen een stuk fatsoenlijker. Bovendien vond ik irritant de lading van het gedoe beter dekken, dus wat voegt shit dan toe?!


Toeval of niet, gisteren werd ik nog een keer in mijn afkeer bevestigd. Cornald Maas gebruikte het shit-woord op nationale televisie toen hij om een reactie op de diskwalificatie van Joost Klein werd gevraagd. Ik probeerde het niet te horen, maar dat lukte niet. Voor mij heeft zijn imago een deuk opgelopen.


Mijn afkeur zal te maken hebben met hoe ik Nederlands heb leren spreken. In mijn tijd kende je op je elfde nog geen scheldwoorden en vanaf mijn elfde sprak ik jarenlang alleen Nederlands met mijn ouders en mijn zus. Zij leerden mij geen scheldwoorden, althans in ieder geval geen Nederlandse. Mijn eerste ontmoeting met Nederlands gescheld was tijdens mijn ontgroening. Ik herinner me nog heel goed dat ik vanaf het eerste moment het taalgebruik alleen al heftig vond. Waarschijnlijk heb ik de scheldwoorden toen waarschijnlijk voor altijd verbannen.


En natuurlijk is shit als woord onschuldig al blijft het gek dat we schelden met uitwerpselen, maar dat lijkt in veel talen zo te zijn. Ik moet nu, om in hetzelfde thema te blijven, mijn keutel weer intrekken: “Scheisse !!”.


Want Scheisse hoorde ik vanaf mijn elfde wel regelmatig.