28. jan, 2024

Zomaar een CV

“Uiteindelijk hebben we 20 sollicitanten geselecteerd waarmee we in gesprek gaan. Helaas moet ik je mededelen dat wij jou niet zullen uitnodigen voor de selectiedag.” (Mail met onderwerp: Jouw sollicitatie - Traineeship Journalistiek Talent, 2024, p1)


Vorig jaar ontving ik van een oud-collega een link die mij leidde naar een vacature bij DPG media, het bedrijf waar NU.nl deel van uitmaakt. Er stond dat de redactie geen afspiegeling was van Nederland en dat ze daarom weer een verkort traineeship journalistiek voor zijinstromers gingen starten. Het traineeship was bedoeld voor mensen zonder relevante vooropleiding en zou een half jaar lang op vrijdag plaats hebben.


Ik dacht gelijk aan wat een coach jaren geleden tegen mij zei. Ze zei dat wanneer je maar lang genoeg aan de omgeving vertelt waar je van droomt, de droom een keer werkelijkheid wordt. Ik heb er tien jaar geleden hartelijk om gelachen maar er wel vaak aan gedacht. Nu moest ik mogelijk toegeven dat ze gelijk ging krijgen, want ik was natuurlijk meteen door het dolle ook al had ik net een nieuwe baan. Het was gewoon te toevallig dat dit op mijn pad kwam. Het kon niet anders dan dat dit mijn queue was.

Mijn brief was snel geschreven en gezien het belang liet ik hem door mijn vaste corrector nakijken. Zoals altijd waren haar opmerkingen schoten in de roos en wellicht eerste tekenen aan de wand. Ze miste de passie, de reden waarom ik het zo ontzettend graag wilde. En eigenlijk wist ik op dat moment zelf al niet meer goed waarom ik dit zo graag wilde en waarom ik vond dat ze mij moesten aannemen. Journalist? Ik was weer op hol geslagen en wil gewoon stukjes schrijven.


Toen ik de mail kreeg was ik dan ook een beetje opgelucht. Ik had gek genoeg wel rekening gehouden met een positieve reactie en in mijn hoofd al de vakantiedagen gekocht die ik nodig ging hebben. Maar hoe geweldig ik het ook had gevonden, ik was en ben er nog niet aan toe; veel te onbekend met het vak en te onzeker over mijn mogelijke bijdrage. Ik had ik het bovendien onmogelijk kunnen combineren met de drukte van een nieuwe baan. Dit dilemma had zich met de afwijziging vanzelf opgelost en ze hadden toch zomaar mijn brief moeten lezen en mijn blog moeten bekijken.


Ik ontving trouwens alleen een algemene mail met daarin het aanbod van een persoonlijke terugkoppeling. Vooralsnog heb ik die nog niet ontvangen en kan ik dus alleen gissen naar de reden van afwijzing. Naast de ontbrekende passie zal mijn CV en motivatiebrief zeker en vast een schrijf- of spelfout hebben bevat en dat mocht niet volgens één van de selectie criteria. Gezien alle teksten, mailtjes of appjes van mij fouten bevatten, was ik dus bij voorbaat al kansloos.


Ik wens ze dan ook veel succes met “het aantal talentvolle kandidaten die hebben gereageerd op de oproep naar journalistiek talent.” (Mail met onderwerp: Jouw sollicitatie - Traineeship Journalistiek Talent, 2024, p1) Die of dat...?


Het was een leerzame excercitie. Want, waar geschreven wordt, worden blijkbaar overal fouten gemaakt.