'%3e%3ctitle%3epuzzle-piece%3c/title%3e%3cpath d='M29.728 19.616q0 1.44-0.8 2.4t-2.208 0.96q-0.736 0-1.376-0.32t-1.056-0.672-1.024-0.672-1.248-0.32q-1.984 0-1.984 2.208 0 0.704 0.288 2.080t0.256 2.048v0.096q-0.384 0-0.576 0-0.608 0.064-1.728 0.224t-2.080 0.224-1.76 0.096q-1.088 0-1.824-0.48t-0.736-1.504q0-0.64 0.288-1.248t0.704-1.024 0.672-1.056 0.288-1.376q0-1.408-0.96-2.208t-2.4-0.8q-1.504 0-2.56 0.832t-1.056 2.272q0 0.768 0.288 1.472t0.576 1.152 0.608 0.96 0.256 0.896q0 0.8-0.8 1.6-0.672 0.608-2.112 0.608-1.696 0-4.352-0.416-0.16-0.032-0.512-0.064t-0.48-0.096l-0.224-0.032q-0.032 0-0.064 0t-0.032-0.032v-18.272q0.032 0 0.32 0.064t0.608 0.064 0.384 0.064q2.656 0.448 4.352 0.448 1.44 0 2.112-0.64 0.8-0.768 0.8-1.568 0-0.416-0.256-0.928t-0.608-0.928-0.576-1.152-0.288-1.472q0-1.472 1.056-2.304t2.592-0.8q1.408 0 2.368 0.8t0.96 2.208q0 0.736-0.288 1.376t-0.672 1.056-0.704 0.992-0.288 1.28q0 1.024 0.736 1.504t1.824 0.448q1.152 0 3.232-0.256t2.912-0.288v0.032q-0.032 0.032-0.064 0.288t-0.096 0.608-0.064 0.384q-0.416 2.688-0.416 4.384 0 1.44 0.608 2.080 0.8 0.832 1.6 0.832 0.384 0 0.896-0.256t0.96-0.608 1.152-0.608 1.472-0.256q1.472 0 2.272 1.056t0.832 2.56z'/%3e%3c/svg%3e)
'%3e%3ctitle%3epencil%3c/title%3e%3cpath d='M6.496 27.424l1.6-1.632-4.192-4.192-1.632 1.632v1.92h2.304v2.272h1.92zM15.808 10.848q0-0.384-0.384-0.384-0.16 0-0.288 0.128l-9.696 9.664q-0.128 0.128-0.128 0.32 0 0.384 0.416 0.384 0.16 0 0.288-0.128l9.696-9.664q0.096-0.128 0.096-0.32zM14.848 7.424l7.424 7.424-14.848 14.88h-7.424v-7.456zM27.040 9.152q0 0.928-0.64 1.6l-2.976 2.976-7.424-7.456 2.976-2.944q0.64-0.672 1.6-0.672 0.928 0 1.632 0.672l4.192 4.192q0.64 0.704 0.64 1.632z'/%3e%3c/svg%3e)
3. mrt, 2024
Zomaar een rode kam
Het is maar goed dat ik niet elke dag een creatieve ingeving heb, want afgelopen nacht toont wederom hoe manisch ik ervan word. Mijn geduld is op dat moment ook ver te zoeken.
Het begint allemaal tijdens een wandeling en ik toch nog zomaar een idee krijg voor een schrijfwedstrijd over iets van kunst en natuur. Verveeld loop ik een vaste ronde als ik ineens iets op de grond zie liggen dat daar niet hoort. Het is een felrode plastic kam. “Grappig”, denk ik. Zowel het voorwerp als de kleur wekt mijn interesse en wakkert meteen mijn fantasie aan.
Een paar stappen verder ontstaat het basisidee. Wat als ik over voorwerpen in de natuur schrijf die daar niet horen? Alleen de kam ligt feitelijk op een parkeerplaats en niet in de natuur. Ik zal dus eerst een andere vindplek voor de kam moeten bedenken. Het wordt een plek onder een boom, in de drassige grond. Ik maak foto’s van de kam en van gronden onder bomen die thuis als naslagwerk kunnen dienen.
Eenmaal thuis zet ik, ook al heb ik nog dagen de tijd, gehaast wat hoofdlijnen op papier. Ik moet namelijk snel de auto in op weg naar mijn moeder. Maar gedurende de twee uur durende autorit is er natuurlijk meer dan genoeg tijd om door te blijven malen over scenario’s en moralen van het verhaal. Leg ik de focus op hoe de kam op die plek is gekomen, op het schilderij dat het oplevert waarmee ik wellicht een relatie met kunst kan leggen, op welke verhalen de boom mij allemaal kan vertellen of op hoe vanzelfsprekend ik natuur vind tot ik iets afwijkends zie.
De terugweg verloopt op dezelfde manier. Ik loop over en neem thuis nog even plaats achter de laptop. Het is chaos in mijn hoofd en op papier en vooral het einde bevalt me nog niet. De hele nacht lang herschrijf ik de tekst en heb daarbij de angst mijn eigen suggesties te vergeten. Om drie uur neem ik daarom nog even plaats achter de laptop, maar het helpt niet.
In de ochtend schaaf ik verder, verzin drie eindes en stuur het stuk ten einde raad naar mijn vaste corrector in bange dagen. Haar aanpassingen leiden meestal wel tot een consistent verhaal. Daarna ga ik op dezelfde plek wandelen en omdat de kam nog steeds op de parkeerplaats ligt blijft het borrelen.
En dan komt de verlossende mail met suggesties. Ze is enthousiast en haar aanpassingen weer doeltreffend. Het verhaal staat, ruim opt tijd, maar voorlopig kan ik even niets afwijkends meer zien.