21. mei, 2023

Zomaar een toetje

“Wat wil je nou voor Moederdag ?”


Ik hoor de vertwijfeling in Anouk's stem. Ze heeft het mij de afgelopen dagen al een paar keer gevraagd maar elke keer kreeg ze hetzelfde antwoord. Dat ik geen wensen van materiële aard heb en dat ik oprecht blij word van een lieve tekst op een desnoods gekochte kaart. En, dat het gerust ook zomaar op elke andere, willekeurige dag van het jaar mag.


Ze neemt echter geen genoegen met mijn antwoord en laat mij ten einde raad weten dat al haar vriendinnen een Moederdag cadeau kopen. Wanneer ik voet bij stuk houd, druipt ze haast terneergeslagen af.


Het gaat dus niet alleen om mij. Het gaat ook om wat ze aan haar vriendinnen kan vertellen. Ik denk er nog even over na en app haar dat ze mij ook een plezier doet met een lekker, zelfgemaakt toetje. Ik krijg geen reactie.


Ik ben niet zo goed met cadeaus. Ik draag geen sieraden, houd niet van zeepjes en vind bloemen gemakkelijk voor als je op bezoek gaat bij mensen die je niet zo goed kent. Ik heb alles wat mijn hartje begeert en als ik een keer een kostbare wens heb vind ik het een feestje om het mijzelf cadeau te doen.


Bovendien vind ik het leuk wanneer er over een cadeau is nagedacht. Voor mijn verjaardag had ik bijvoorbeeld dolgraag een tien-ritten kaart met op elke strip een stopteken willen krijgen. Het stopteken had ik dan kunnen inzetten wanneer de kinderen weer eens tot bloedens toe vechten, elkaars mobiel afpakken of zich verstoppen achter een deur om de ander te laten schrikken. Helaas sloeg het idee niet aan. En heel eerlijk, ik weet niet eens meer of en wat ik heb gekregen. 


“Ik moet eigenlijk nog voor jou naar de Kruidvat, maar daar ben ik echt te moe voor", zei Anouk op de zaterdag voor moederdag. Ze had tenslotte al de hele ochtend gewerkt en gunde zichzelf eerst wat rust. En inderdaad, op zondag vertrok ze vlak voor openingstijd alsnog naar de Kruidvat. Een cadeau uit dit type winkel baarde mij wel zorgen en dus oefende ik blij te zijn met wat ik ook kreeg. Zoals eerder geschreven, het draaide tenslotte niet alleen om mij.


Gelukkig hoefde ik helemaal niet geoefend blij te doen. Ik kreeg vijf fotos van haar en van mij door de jaren heen. Wat was ik trots en wat had ze dit leuk bedacht! Ik denk dat ze zelf ook content is met de afloop. Aan haar vriendinnen kan ze namelijk tevreden melden dat de foto’s inmiddels in de gang hangen.

Een lieve tekst? Eén foto zegt meer dan duizend woorden.