27. april, 2025

Zomaar een pluk

“Mama, weet jij waar de haarkralen liggen?”  Met deze vraag begonnen de voorbereidingen één dag voor Koningsdag. Gelukkig wist ik ze nog te vinden, want ze liggen al wat jaren te verstoffen in de kast.

Lang geleden had ik ze al eens besteld, met het plan om bezoekers van de vrijmarkt tegen een kleine vergoeding te versieren. Want ik vind dat het de kinderen zijn met een spelletje, een muziekinstrument of iets anders origineels, die een vrijmarkt extra leuk maken. Die keer dat mijn kinderen vissen lieten vangen voor twintig cent was dan ook een groot succes.   

Het jaar erop bedacht ik dat het succes dus zou moeten komen van de kralen. Ik zag het helemaal voor mij. Enthousiast bestelde ik honderden haarkralen in allerlei verschillende kleuren en ook een apparaatje waarmee je de kraal gemakkelijk om een plukje haar kon rijgen. Na een paar oefensessies bleek het plan echter totaal niet haalbaar. Mijn hartstocht had weer eens een loopje met mij genomen: de kinderen waren nog veel te jong voor het priegelwerk dat ik voor ze had bedacht.  

De jaren verstreken, de kinderen werden ouder, en daarmee verdween ook de zin om überhaupt nog op een vrijmarkt te staan voor twintig cent. Toch leuk dat mijn dochter er weer plannen mee had en zo pakte ik het doosje opgetogen uit de kast. Het zat nog steeds vol kralen, alleen het handige apparaatje om te rijgen was verdwenen.

Gelukkig hebben we Google nog en na even zoeken vond ik het principe achter het apparaatje. Het was een houdertje met een lus van dun (ijzer)draad. Je steekt een pluk haar door de lus en schuift de kraal over het draad. Gemakkelijk te maken zo leek het. Maar een lus van wollen draad was te slap, het ijzer van een paperclip niet buigzaam genoeg en het touw dat ik vond was te dik. In eerste instantie lukte het niet en dus hoefde het van haar allemaal niet meer.

Maar dat was mijn eer én mijn leuke idee te na.

Na wat verder speurwerk las ik dat een draaddoorsteker hulp kon bieden en ik zou later die middag nog langs een naaiwinkel lopen. Kwam ik daar ook eens binnen. Alleen waren er net twee wachtenden voor mij die een uitgebreide demonstratie van allerlei soorten naaimachines kregen. Ik had haast, dus moest ik zelf maar een draaddoorsteker maken.

Uiteindelijk kwam het goed: bij thuiskomst bleek één van mijn probeersels toch te werken. Terwijl er bij mij op Koningsdag uiteindelijk twee strengen met oranje kralen nogal inspiratieloos in mijn haar bungelden, maakte mijn dochter er wat hippers van. Want Koningsdag of niet: als het haar maar goed zit, dát is wat tegenwoordig telt. Met of zonder kralen.

Toch jammer dat er geen vrijmarkt meer inzit.

Wat zijn Zomaren?