'%3e%3ctitle%3epuzzle-piece%3c/title%3e%3cpath d='M29.728 19.616q0 1.44-0.8 2.4t-2.208 0.96q-0.736 0-1.376-0.32t-1.056-0.672-1.024-0.672-1.248-0.32q-1.984 0-1.984 2.208 0 0.704 0.288 2.080t0.256 2.048v0.096q-0.384 0-0.576 0-0.608 0.064-1.728 0.224t-2.080 0.224-1.76 0.096q-1.088 0-1.824-0.48t-0.736-1.504q0-0.64 0.288-1.248t0.704-1.024 0.672-1.056 0.288-1.376q0-1.408-0.96-2.208t-2.4-0.8q-1.504 0-2.56 0.832t-1.056 2.272q0 0.768 0.288 1.472t0.576 1.152 0.608 0.96 0.256 0.896q0 0.8-0.8 1.6-0.672 0.608-2.112 0.608-1.696 0-4.352-0.416-0.16-0.032-0.512-0.064t-0.48-0.096l-0.224-0.032q-0.032 0-0.064 0t-0.032-0.032v-18.272q0.032 0 0.32 0.064t0.608 0.064 0.384 0.064q2.656 0.448 4.352 0.448 1.44 0 2.112-0.64 0.8-0.768 0.8-1.568 0-0.416-0.256-0.928t-0.608-0.928-0.576-1.152-0.288-1.472q0-1.472 1.056-2.304t2.592-0.8q1.408 0 2.368 0.8t0.96 2.208q0 0.736-0.288 1.376t-0.672 1.056-0.704 0.992-0.288 1.28q0 1.024 0.736 1.504t1.824 0.448q1.152 0 3.232-0.256t2.912-0.288v0.032q-0.032 0.032-0.064 0.288t-0.096 0.608-0.064 0.384q-0.416 2.688-0.416 4.384 0 1.44 0.608 2.080 0.8 0.832 1.6 0.832 0.384 0 0.896-0.256t0.96-0.608 1.152-0.608 1.472-0.256q1.472 0 2.272 1.056t0.832 2.56z'/%3e%3c/svg%3e)
'%3e%3ctitle%3epencil%3c/title%3e%3cpath d='M6.496 27.424l1.6-1.632-4.192-4.192-1.632 1.632v1.92h2.304v2.272h1.92zM15.808 10.848q0-0.384-0.384-0.384-0.16 0-0.288 0.128l-9.696 9.664q-0.128 0.128-0.128 0.32 0 0.384 0.416 0.384 0.16 0 0.288-0.128l9.696-9.664q0.096-0.128 0.096-0.32zM14.848 7.424l7.424 7.424-14.848 14.88h-7.424v-7.456zM27.040 9.152q0 0.928-0.64 1.6l-2.976 2.976-7.424-7.456 2.976-2.944q0.64-0.672 1.6-0.672 0.928 0 1.632 0.672l4.192 4.192q0.64 0.704 0.64 1.632z'/%3e%3c/svg%3e)
3. augustus, 2024
Wanneer ik naar de voordeur loop en zie dat er een fiets van een kind in de voortuin ontbreekt, realiseer ik me dat ik mijn afspraak voor een onderhoudsbeurt bij de fietsenmaker ben vergeten. Ik voel kippenvel op mijn wangen, krijg het warm over het hele lichaam en hoor mijn hart kloppen. “Wat superstom”, denk ik en baal behoorlijk van mijzelf.
Ik gebruik mijn fiets niet zo vaak, maar elke keer als ik er de laatste tijd op fietste, merkte ik dat hij steeds vaker piepte, kraakte en doortrapte. Het is de oude fiets van mijn vader en heeft dus emotionele waarde. En nu was er ook nog een achterband bij gekomen die steeds langzaam leegloopt. Elke paar dagen moet ik hem oppompen. Hij is ook al een paar keer geplakt, maar dat verhielp het euvel niet. Dus, toen ik laatst toevallig langs de fietsenmaker liep, stapte ik gelijk naar binnen. Het liefst had ik de fiets meteen achtergelaten, maar de fietsenmaker was zo druk dat ik een afspraak moest maken. Hij schreef (alleen) mijn achternaam op een briefje en ik schreef het thuis in de agenda.
Nu ik de afspraak ben vergeten bedenk ik mij hoe hij datzelfde briefje waarschijnlijk weer in handen heeft gehad en heeft zitten mopperen op alle onbetrouwbare klanten. Ik zie het letterlijk voor me en de verbeelding doet mij geen goed. Mede daardoor denk ik na over wanneer en hoe ik hem weer onder ogen durf te komen.
Het was al tegen sluitingstijd toen ik erachter was gekomen en toen heb ik geen actie meer ondernomen. Had ik toch moeten bellen om mijn excuses aan te bieden. Had ik het een dag later moeten doen. Kan ik een volgende keer gewoon achteloos binnenlopen om een nieuwe afspraak te maken? Of bied ik eerst mijn excuses aan zodat de kou uit de lucht is. Misschien heeft hij wel een zwarte lijst met briefjes hangen van klanten die niet zijn komen opdagen. Ik ben geen vaste klant en hij zal mij niet (her)kennen, maar de naam triggert wellicht iets.
Na een wandeling door Haarlem, waarbij ik in Noord een pakketje moest halen en in Zuid naar de kapper ging, kwam ik tot het besef dat ik niet zonder fiets kan en dat die nieuwe afspraak er toch zal moeten komen. Ik moet mij niet zo aanstellen en gewoon naar binnen lopen. Kijken wat er gebeurt. Maar zolang ik moet lopen, blijf ik nog even over dit dilemma doordraven.