4. mei, 2025

Zomaar een bericht

 

Een coach zei ooit tegen me: ‘Jij gelooft pas dat je iets kunt als je daar een diploma voor hebt.’ Afgelopen week kreeg ik een diploma voor HBO Programma Journalistiek, maar ik durf nu zeker niet te beweren dat ik een journalist ben.


Na het paasweekend leverde ik mijn derde en laatste moduleopdracht in. Een paar dagen later kreeg ik het cijfer, de motivatie en verbeterpunten. Het eerste wat ik zag was dat mijn naam in de aanhef verkeerd geschreven was: “Beste Roefelien.”  Zo jammer, want ik haak dan af. Ik vond het tekenend voor de ontbrekende diepgang in de begeleiding die had ervaren.


Ik weet wel dat ik bekend sta als (te) kritisch, maar fouten maken in iemands naam vind ik gewoon slordig. Het mag niet gebeuren. Nee, de opleiding heeft mij helaas niet gebracht wat ik ervan had gehoopt.


Aan de andere kant: ik heb het allemaal wel gewoon gedaan. Drie modules. Vier blokken per module. Gemiddeld vier opdrachten per blok eindigend in één grote moduleopdracht. En het gaf me de gelegenheid om een opleidingsmijlpaal op LinkedIn te melden. Bij het toevoegen van de opleiding vroeg LinkedIn mij of ik de gebeurtenis met mijn netwerk wilde delen. Hoewel deze opleiding geen recht doet aan het ‘vuurwerk’ in de visual die ik koos, wilde ik dat wel.


Want ook deze keer ben ik weer positief verrast door het aantal en de variëteit aan mensen dat een reactie plaatst: mijn allereerste manager bijvoorbeeld, een oud-collega die ik ooit begeleidde bij zijn eerste baan (en die daarna flink carrière heeft gemaakt), iemand die ik jaren geleden op vakantie ontmoette, contacten van de verschillende schrijfworkshops, oud-studiegenoten en collega’s met wie ik vroeger intensief contact had. Maar ook mensen met wie ik nu contact heb en die weten dat ik van schrijven houd, reageerden.


Naast de verschillende soorten likes zijn er ook tekst-reacties. De meesten nemen gretig een LinkedIn-voorstel, inclusief de party popper-emoji, over. Helemaal leuk wanneer iemand er een persoonlijke tekst van maakt. Maar eerlijk is eerlijk: ik vind het ook leuk dat iemand überhaupt de moeite neemt om te reageren.


Bij het zien van al die namen word ik een beetje melancholiek. Mijn werkende leven trekt aan mij voorbij. Al die mensen met al die herinneringen waar ik met plezier aan terugdenk. Tegelijk vraag ik me af hoe het iedereen vergaat. Het liefst stuurde ik ze allemaal een bericht. Want, diploma of niet: dat ik kan schrijven, begin ik onderhand wel te geloven.