'%3e%3ctitle%3epuzzle-piece%3c/title%3e%3cpath d='M29.728 19.616q0 1.44-0.8 2.4t-2.208 0.96q-0.736 0-1.376-0.32t-1.056-0.672-1.024-0.672-1.248-0.32q-1.984 0-1.984 2.208 0 0.704 0.288 2.080t0.256 2.048v0.096q-0.384 0-0.576 0-0.608 0.064-1.728 0.224t-2.080 0.224-1.76 0.096q-1.088 0-1.824-0.48t-0.736-1.504q0-0.64 0.288-1.248t0.704-1.024 0.672-1.056 0.288-1.376q0-1.408-0.96-2.208t-2.4-0.8q-1.504 0-2.56 0.832t-1.056 2.272q0 0.768 0.288 1.472t0.576 1.152 0.608 0.96 0.256 0.896q0 0.8-0.8 1.6-0.672 0.608-2.112 0.608-1.696 0-4.352-0.416-0.16-0.032-0.512-0.064t-0.48-0.096l-0.224-0.032q-0.032 0-0.064 0t-0.032-0.032v-18.272q0.032 0 0.32 0.064t0.608 0.064 0.384 0.064q2.656 0.448 4.352 0.448 1.44 0 2.112-0.64 0.8-0.768 0.8-1.568 0-0.416-0.256-0.928t-0.608-0.928-0.576-1.152-0.288-1.472q0-1.472 1.056-2.304t2.592-0.8q1.408 0 2.368 0.8t0.96 2.208q0 0.736-0.288 1.376t-0.672 1.056-0.704 0.992-0.288 1.28q0 1.024 0.736 1.504t1.824 0.448q1.152 0 3.232-0.256t2.912-0.288v0.032q-0.032 0.032-0.064 0.288t-0.096 0.608-0.064 0.384q-0.416 2.688-0.416 4.384 0 1.44 0.608 2.080 0.8 0.832 1.6 0.832 0.384 0 0.896-0.256t0.96-0.608 1.152-0.608 1.472-0.256q1.472 0 2.272 1.056t0.832 2.56z'/%3e%3c/svg%3e)
'%3e%3ctitle%3epencil%3c/title%3e%3cpath d='M6.496 27.424l1.6-1.632-4.192-4.192-1.632 1.632v1.92h2.304v2.272h1.92zM15.808 10.848q0-0.384-0.384-0.384-0.16 0-0.288 0.128l-9.696 9.664q-0.128 0.128-0.128 0.32 0 0.384 0.416 0.384 0.16 0 0.288-0.128l9.696-9.664q0.096-0.128 0.096-0.32zM14.848 7.424l7.424 7.424-14.848 14.88h-7.424v-7.456zM27.040 9.152q0 0.928-0.64 1.6l-2.976 2.976-7.424-7.456 2.976-2.944q0.64-0.672 1.6-0.672 0.928 0 1.632 0.672l4.192 4.192q0.64 0.704 0.64 1.632z'/%3e%3c/svg%3e)
2. november, 2024
Zomaar een vuurtoren
“Hahahahaha goeie foto!!!” appt een vriendin nadat ik haar wat foto’s van onze vakantie op Mallorca stuurde.
Op de bewuste foto staan we als gezin bij de vuurtoren van Formentor gelegen op hoge kliffen aan de punt van Cap de Formentor. Ik sta stijf met mijn armen over elkaar en pers er, in tegenstelling tot de rest van het gezin, een zuinige glimlach uit. De wind blaast mijn haren recht overeind – op tweehonderd meter hoogte waait het nogal. Normaal biedt deze plek een adembenemend uitzicht, maar vandaag hangt er (zee)mist, waardoor de rotspartijen eerder een unheimische sfeer uitstralen. Aan mijn gezicht valt duidelijk af te lezen dat ik me afvraag waarom ik met dit uitje heb ingestemd. We zijn boven, maar ik ben alweer bezig met de weg terug; de heenweg was voor mij al echt een hele beproeving geweest.
Achteraf lees ik dat de weg naar de vuurtoren onder andere bekend staat om haar schitterende uitzichten, steile hellingen en de vele kronkelende weggetjes. Terwijl het de chauffeur niet kronkelig genoeg kan zijn verschijnen in mijn hoofd alleen doemscenario’s. Ook omdat auto’s te pas en te onpas in de ontbrekende berm gaan staan om van het uitzicht te genieten of een foto te maken van één van de berggeiten die de weg oversteekt. En omdat mijn spanning ook overslaat op de kinderen ontstaat er in de auto een dynamiek die moeilijk te keren is. Waar de één mij gelijk geeft in mijn commentaren op onze en andermans rijstijl, vindt de ander dat we moeten stoppen met “haten”.
Uiteindelijk eindigt deze weg bij een vuurtoren waar de parkeerplekken op één hand te tellen zijn. Gevolg is dat zich een kilometer voor het eind een file vormt. Wat er vanaf dat moment allemaal gebeurt, werkt zelfs bij mij op de lachspieren. Sommige automobilisten keren halverwege de file alsnog op een weg die daar veel te smal voor is. Er zijn er die de auto even parkeren om uit te stappen om van het uitzicht te genieten en zo de doorstroom voor onbekende tijd te blokkeren. Weer anderen parkeren de auto in een kuil naast de weg waarbij de vloerplaat van hun huurauto de nodige schade oploopt. Wij wachten geduldig af en slagen er uiteindelijk bij de vuurtoren aan te komen en te parkeren op een officiële plek.
Geen idee waar die stress vandaan komt. Het is ook niet de eerste keer dat we tijdens een vakantie in deze situatie belanden. Terwijl mij wordt opgedragen om uit het raam te kijken en van het uitzicht te genieten, ben ik in gedachten vooral bezig met mogelijke beesten op de weg. Geiten dit keer. Beren zijn er immers niet, dat weet ik ook wel.