Zomaar een vandaal

Elk huishouden kent zijn irritaties. Gangbaar zijn het dopje van de tandpastatube dat rondslingert of een lege wc-rol op de houder op het moment dat het niet uitkomt. Ik herken ze allebei niet, maar hier zijn of waren het de vele stukjes eierschalen die ik uit een kommetje met achtergebleven yoghurt moest vissen voordat ik het in de vaatwasser kon zetten.

Ik tik al heel mijn leven het kapje van het ei met een mes eraf en houd na consumptie twee compacte stukken eierschaal over die ik vervolgens eenvoudig kan weggooien. De afgelopen vijfentwintig jaar heb ik echter kennis gemaakt met een andere manier. Het ei krijgt dan eerst ferme tikken met een lepel en de kap wordt vervolgens van het ei gepeld. Op deze manier blijven er alleen veel kleine eierschaalstukjes over die aan etensresten blijven plakken en veel minder eenvoudig te verzamelen en weg te gooien zijn. Volledig onnodig in mijn beleving, maar  gewoontes zijn moeilijk af te leren.

Aan deze irritatie is echter afgelopen jaar een einde gekomen toen ik op zoek ging naar een verjaardagscadeau en ik in een kookwinkel tegen een Eierschalensollbruchstellenverursacher aanliep: een hulpmiddel dat belooft eenvoudig het kapje van een ei te kunnen verwijderen.

Het is een ronde stang met daaraan een ovale mal die je om de kop van het ei moet plaatsen. Rondom de stang zit een balletje dat je naar boven trekt en vervolgens weer loslaat. Wanneer het balletje twee keer met zijn gewicht tegen de mal is geknald ontstaat een breekpunt en kan je het kapje van een ei er gemakkelijk afhalen, aldus de instructie.

Los van het apparaat vond ik als fan van de Duitse taal de naam alleen al een geweldige uitvinding: Eierschalensollbruchstellenverursacher. Ik vermoed zomaar dat er geen andere taal is waarin dit voorwerp zo exact en zakelijk in één woord te omschrijven valt.

Translate maakt er een eierschaal breekpunt veroorzaker van, maar dat klinkt mij eerder als een voorwerp voor vandalen in de oren.

Een eionthoofder dekt de lading beter, maar heeft ongezellige associaties.

En toen kwam de ochtend dat de Eierschalensollbruchstellenverursacher in gebruik werd genomen en we konden testen of het apparaat doet wat het belooft. Ik was eerlijk gezegd sceptisch. Het was een grappig steekje onder water, maar ik had niet gek opgekeken wanneer ik deze overbodige gadget na een paar keer gefrustreerd in een la had gelegd. Niets is minder waar gelukkig. Het apparaat doet wat het belooft.

Het is al een jaar een goede breekpunt veroorzaker en dus hoef ik met niemand meer een eitje te pellen.