4. feb, 2024

Zomaar een theedoek

Daar lag die dan, de handdoekhaak die inmiddels al lang weer een vervanger had. Ik had de la met pannen opengedaan, beide ovenhandschoen eruit gehaald en zag hem toen ineens liggen. Heel bijzonder, want voor mijn gevoel had ik deze handschoenen sinds het incident alweer vaak gebruikt.


Aan de zijkant van ons keukenmeubel hangt een thee- en een handdoek aan een zuignap-haak. Een makkelijk ophangsysteem dat over het algemeen vrij goed blijft zitten. Eens in de zoveel tijd heeft één echter kuren en valt te pas en te onpas op de grond. Gek genoeg valt er altijd één van de twee, betreft het niet altijd dezelfde haak en gaat dit fenomeen na aan tijdje vanzelf weer over.  


En laatst was het dan weer zover. Het vallen begon al in de ochtend. In de avond kreeg ik dames te eten en tijdens het koken hoorde ik regelmatig het gerinkel van het roestvast stalen haakje aan de zuignap dat op de grond viel. Ik heb het geheel een paar keer opgehangen maar na de laatste keer liet ik alles liggen omdat ik druk was met de voorbereidingen. Het laatste wat ik me herinner, is dat ik vanuit mijn ooghoek de theedoek weer op de grond zag liggen. Ik sprak mezelf toe om hem niet te vergeten op te rapen voordat het bezoek zou komen. Het beeld van een theedoek op de grond is toch onsmakelijk.  


Maar de dames kwamen, we gingen aan tafel en pas bij het opruimen dacht ik er weer aan. Tot mijn verbazing zag ik de theedoek over een stoel hangen. De handdoekhaak kon ik alleen nergens vinden. Ik kroop over de grond, keek in alle lades, in de fruitschaal en de groentemand. Zonder resultaat. Vervolgens gooide ik mijn mysterie in de groep. Wellicht dat iemand de theedoek had opgeraapt en het hakje had laten liggen. Helaas.


Nadat ook anderen systematisch alles afzochten werd de zuignap-haak opnieuw besteld. En sindsdien was het eigenlijk wachten op het moment dat die weer tevoorschijn zou komen. En dat was nu gebeurd. Zomaar. Ik reageerde haast teleurgesteld, want ik vond de ontknoping weinig spectaculair. Waarschijnlijk had ik de theedoek zelf opgehangen en het haakje samen met de ovenhandschoenen even in de la gelegd.


Eerlijk gezegd had ik gehoopt hem op een wat ongebruikelijkere plek terug te vinden. In een schoen, tussen de bankkussens of in de koelkast of vriezer. Het had deze blog een leukere plottwist bezorgd. Alleen moet ik daar maar niet zo over vallen, want dat doen de twee nieuwe zuignap-haken vooralsnog ook niet.