23. okt, 2022

Zomaar een handoplegging

Toen wij net een abonnement op Netflix hadden, keek ik op advies van een vriendin naar Weissensee, een Duitse serie die tussen 1980 en 1990 in Oost-Berlijn speelt. Twee compleet verschillende gezinnen staan daarin centraal. Vader en oudste zoon van gezin één spelen een belangrijke rol bij de Stasi. De jongste zoon keurt hun praktijken af en wordt ook nog eens verliefd op de dochter van gezin twee, dat juist in de gaten wordt gehouden door de Statie omdat de moeder een protestzangeres is. Kortom, genoeg materiaal voor spannende plottwists.

Binnen een week had ik de eerste drie seizoenen gebingewatcht. Het einde vond ik echter onbevredigend. De muur viel, maar het was geenszins duidelijk hoe het de karakters verder zou vergaan.

Toen kwam ik erachter dat er een “Staffel 4” van de serie is. Aanvankelijk wachtte ik geduldig tot die op Netflix beschikbaar zou komen. Helaas. De hele serie was zelfs niet meer beschikbaar. Ik zocht regelmatig op internet en vond hem dan wel op Duitse sites, alleen Geoblocking voorkwam dat ik ernaar kon kijken vanuit mijn laptop in Nederland. Wanhopig schakelde ik uiteindelijk een hulplijn in en die kwam met het idee om de DVD gewoon te kopen. Er is geen DVD speler meer in huis, maar de Xbox zou uitkomst bieden.

Een paar dagen later kwam het doosje met daarin twee dvd’s. De Xbox moest eerst aan de televisie worden aangesloten anders had ik geen geluid. Met wat vertraging keek ik in één zit de eerste drie afleveringen. Daarna moest ik overschakelen naar DVD twee en hoorde ik meteen onheilspellende geluiden. De Xbox weigerde DVD twee. Wat ik ook probeerde, ik kreeg steeds een foutmelding. Heel irritant, want aflevering drie eindigde met een shot, waarbij vader in een bootje dobberde en een pistool op zijn mond richtte...

Ten einde raad probeerde ik het later op de dag weer en ineens kon ik toch nog zien hoe vader werd gered door zijn kleinkinderen. Ik moest stoppen met kijken en verheugde mij alvast op een luie zondag met de laatste afleveringen.

Het werd alleen geen luie zondag, maar een hele onrustige. De hele dag door deed ik heel wat pogingen om DVD twee (weer) aan de praat te krijgen. Zo irritant als apparaten niet doen wat ze beloven. Elke keer had ik weer een sprankje hoop gezien het eerdere onverwachte succes.

Geïrriteerd probeer ik het ’s avonds nog een keer en druk daarbij hard op de Xbox. De handoplegging werkt, maar weer moet ik stoppen met kijken. Voorlopig dus nog geen eind goed, al goed. Ook niet voor de hoofdrolspelers in de serie trouwens. Ik ben benieuwd wanneer ik daar zekerheid over krijg.