'%3e%3ctitle%3epuzzle-piece%3c/title%3e%3cpath d='M29.728 19.616q0 1.44-0.8 2.4t-2.208 0.96q-0.736 0-1.376-0.32t-1.056-0.672-1.024-0.672-1.248-0.32q-1.984 0-1.984 2.208 0 0.704 0.288 2.080t0.256 2.048v0.096q-0.384 0-0.576 0-0.608 0.064-1.728 0.224t-2.080 0.224-1.76 0.096q-1.088 0-1.824-0.48t-0.736-1.504q0-0.64 0.288-1.248t0.704-1.024 0.672-1.056 0.288-1.376q0-1.408-0.96-2.208t-2.4-0.8q-1.504 0-2.56 0.832t-1.056 2.272q0 0.768 0.288 1.472t0.576 1.152 0.608 0.96 0.256 0.896q0 0.8-0.8 1.6-0.672 0.608-2.112 0.608-1.696 0-4.352-0.416-0.16-0.032-0.512-0.064t-0.48-0.096l-0.224-0.032q-0.032 0-0.064 0t-0.032-0.032v-18.272q0.032 0 0.32 0.064t0.608 0.064 0.384 0.064q2.656 0.448 4.352 0.448 1.44 0 2.112-0.64 0.8-0.768 0.8-1.568 0-0.416-0.256-0.928t-0.608-0.928-0.576-1.152-0.288-1.472q0-1.472 1.056-2.304t2.592-0.8q1.408 0 2.368 0.8t0.96 2.208q0 0.736-0.288 1.376t-0.672 1.056-0.704 0.992-0.288 1.28q0 1.024 0.736 1.504t1.824 0.448q1.152 0 3.232-0.256t2.912-0.288v0.032q-0.032 0.032-0.064 0.288t-0.096 0.608-0.064 0.384q-0.416 2.688-0.416 4.384 0 1.44 0.608 2.080 0.8 0.832 1.6 0.832 0.384 0 0.896-0.256t0.96-0.608 1.152-0.608 1.472-0.256q1.472 0 2.272 1.056t0.832 2.56z'/%3e%3c/svg%3e)
'%3e%3ctitle%3epencil%3c/title%3e%3cpath d='M6.496 27.424l1.6-1.632-4.192-4.192-1.632 1.632v1.92h2.304v2.272h1.92zM15.808 10.848q0-0.384-0.384-0.384-0.16 0-0.288 0.128l-9.696 9.664q-0.128 0.128-0.128 0.32 0 0.384 0.416 0.384 0.16 0 0.288-0.128l9.696-9.664q0.096-0.128 0.096-0.32zM14.848 7.424l7.424 7.424-14.848 14.88h-7.424v-7.456zM27.040 9.152q0 0.928-0.64 1.6l-2.976 2.976-7.424-7.456 2.976-2.944q0.64-0.672 1.6-0.672 0.928 0 1.632 0.672l4.192 4.192q0.64 0.704 0.64 1.632z'/%3e%3c/svg%3e)
9. okt, 2022
Zomaar een foto
Afgelopen vrijdag was ik bij de nieuwe voorstelling van Jeroen Woe en Niels van de Laan. Ik vond ze waanzinnig briljant. Zo knap hoe ze de sfeer in de maatschappij met de actualiteit kunnen vermengen en de zaal maar ook zichzelf een spiegel voorhouden.
Na de voorstellingen dronk ik nog een drankje en deelde ik mijn enthousiasme met een vriendin die er ook was. Ik had het duo nog niet gespot en op weg naar de uitgang zei ik dan ook nonchalant: “Zouden ze nog acte de présence geven? Dan kan ik nog met ze op de foto.”
En toen stonden ze daar toch ineens bij de trap waar wij vanaf moesten. Op het moment dat ik ze zag voelde ik de hitte naar mijn hoofd stijgen en vlogen overspannen vlinders door mijn buik. Ik keek geforceerd de andere kant op en giebelde mijn opwinding weg. Snel wegwezen, dacht ik, voordat de rest ze ook ziet staan. Te laat. “Kijk, daar zijn ze! We lopen even naar ze toe voor een foto.”
Alles in mij bood weerstand en de vlinders panikeerden. Dat gingen we echt niet doen. Ze waren gezellig in gesprek en hoe gênant is het eigenlijk om als fan met ze op een foto te willen. Ik voelde alleen maar schaamte. Gelukkig klonk ik overtuigend genoeg en volgde er verder geen actie. Even later zat ik opgelucht op de fiets.
Ik ben niet zo goed met mensen die ik bewonder. Aan de vele optredens die ik van mijn superhelden Yentl en de Boer heb bijgewoond, heb ik ook nog geen foto overgehouden, terwijl ik zo blij ben als een kind wanneer ik op Social media een reactie krijg. Ook de nacht voordat ik bij Eva Hoeke aan de keukentafel zat of op workshop ging bij Roos Schlikker heb ik geen oog dicht gedaan van opwinding die zich van mij meester maakt.
En het overspannen gedrag staat eigenlijk los van BN-ers. Als iemand in mijn ogen iets kan en doet wat ik niet kan of doe, dan word ik op de één of andere manier extreem nederig. In het normale leven verdwijnt die nederigheid op den duur gelukkig wel, maar in het theater is één drankje na een voorstelling daar net iets te kort voor.
Op 10 mei 2023 krijg ik een volgende kans op een foto. Dan ga ik naar de nieuwe voorstelling van Yentl en de Boer. Hij heet Modderkruipers. Gezien de naam kan ik dan met een gerust hart uit mijn schulp kruipen en een modderfiguur slaan. Wordt vervolgd.