19. jun, 2022

Zomaar een slang

“Dat is nou mijn ergste nachtmerrie’, denk ik wanneer ik een stilstaande auto langs de snelweg spot. Ik leef onmiddellijk mee met de bestuurder die in een fluorescerend hesje achter de vangrail staat te bellen. “Ik moet ook eindelijk eens uitzoeken wie of wat ik moet bellen als het mij zou overkomen.”, denk ik terwijl ik een beetje bozig op mijzelf ben.

Ik fantaseer vervolgens over waarom een auto het kan begeven: lekke band, te weinig olie, een oververhitte motor et cetera, et cetera. Dan krijg ik plotseling rode vlekken in mijn nek. Ik herinner mij een verbazing die ik eerder die ochtend tijdens het tanken had. Het bedrag dat ik moest afrekenen was namelijk een stuk lager dan een paar dagen eerder. Bij de tank had ik het als meevaller afgedaan; blijkbaar was de tank een stuk minder leeg dan de vorige keer.

In tweede instantie komt er echter een onheilspellende theorie in mij naar boven die mijn brein overneemt. Had ik dan toch een keer niet goed opgelet en de verkeerde slang met de goedkopere brandstof gepakt? Ik hoor spontaan allemaal rare geluiden van de motor komen die dat bevestigen.

Ik vind het zelf eigenlijk ook een absurde theorie. Sinds iemand mij ooit vertelde over de ellende die ze had gehad na het tanken van diesel in plaats van benzine ben ik namelijk heel waakzaam bij de pomp. Bovendien gaat het alleen fout als je en de verkeerde brandstof kiest op het scherm en de verkeerde slang te pakt; een slang waar dan ook nog eens zo’n groene “Let op Diesel!!-waarschuwingsplaat overheen zit. Het lijkt zelfs mij hoogst onwaarschijnlijk.

En toch ben ik er niet helemaal gerust op. Het prijsverschil voor deze volle tank was best groot. Mijn vorige auto was tenslotte een diesel. Misschien heb ik ondanks mijn waakzaamheid vanuit een oude gewoonte de dieselslang gepakt. Wat nou als je wel kan kiezen voor benzine en er vervolgens alsnog diesel uitkomt? Het liefst maak ik rechtsomkeer om de tankinstallatie te onderzoeken. Pas als ik een half uur probleemloos heb gereden keert de rust in mijn hoofd terug en verwerp ik de theorie.

Ik heb ze wel eens vaker, die situaties waarin ik wordt getriggerd en mij ineens bedenk of ik het strijkijzer wel uit het stopcontact heb gehaald of de tuindeuren wel dicht heb gedaan. Meestal weet ik dan wel dat ik het heb gedaan, maar toch veroorzaken ze op het moment zelf helaas meer dan genoeg (brand)stof tot nadenken.