19. mei, 2022

Zomaar een broek

Op weg naar het gala loop ik door een mensenmassa. Ik baan mij een weg langs oude bekenden die allemaal drie zoenen willen. Irritant vind ik. Ik heb namelijk haast; moet nog corrigerend ondergoed kopen. Even later ben in een groot huis en maak ik mij klaar. Ik schrik omdat ik mijn tas ergens heb laten liggen. En als ik dan eindelijk fris en fruitig ben, is de bus richting het feest al vertrokken… Eenmaal wakker ben ik vooral opgelucht dat ik mijn handtas nergens heb laten liggen. Ik app het verhaal naar een vriendin en sluit af met: “Het houdt ons wel bezig.”

In december vorig jaar ontstond het plan om naar het zesde lustrumgala van het dispuut te gaan. Ik had eerst nog wat tegengestribbeld; zin in een feestje had ik wel, maar moest het gelijk een gala zijn? Ook al is mijn laatste gala ruim vijfentwintig jaar geleden, ik herinner mij de stress in aanloop nog steeds heel goed. Want, wat doe je aan?

Mijn creaties in studententijd waren door geldgebrek in ieder geval wel eens bijzonder. Eén keer kocht ik een hele goedkope, glimmende rode jurk die ik zelf wat oppimpte. Ik versierde de stof met parels en zette één zijkant hoog vast, waardoor de jurk een asymmetrische look kreeg en één been vrij kwam. Klaar was ik ;-).

Voor deze editie was er gelukkig wat meer geld en hoefde ik in ieder geval niet zelf met naald en draad in de weer. Wekenlang struinde ik het internet af zonder te vinden wat ik zocht. Uiteindelijk liep ik op een dag langs een etalage van een winkel en had ik even later een koningsblauwe jumpsuit aan. Hij voldeed aan mijn wensen: geen jurk en ook niet te bloot. Samen met de verkoopster overtuigde ik mijzelf van het feit dat dat deze outfit door de kleur en met de juiste accessoires best gala kon worden.

Inmiddels heb ik alle accessoires verzameld om ook deze creatie op te pimpen. Als ik alles aan en om heb, dan ben ik tevreden: dit ben ik. En toch slaat soms de twijfel toe: als ik de mail met ‘strenge’ kledingvoorschriften lees bijvoorbeeld. Of wanneer ik een vriendin via app adviseer in haar keuze voor een op-en-top galajurk. Lijdzaam lees ik de berichten over de dames met hun lange galajurken. Eén moet zelfs nog kiezen uit zes bestelde jurken. Had ik dat niet ook gewoon moeten doen? Kiezen voor standaard gala? En hoe doe ik de make-up en welke kleur nagellak kies ik?

Ook vijfentwintig jaar later is daar dus weer die stress in aanloop naar en hoe zot is dat eigenlijk wel niet op mijn vijtigste als je erover nadenkt?! Het is dat mijn jumpsuit uit één stuk bestaat, anders zakte mijn broek er zeker van af.