25. jun, 2021

Zomaar een blaadje sla

Het moment dat mijn dochter klaar is met haar laatste proefwerk verandert haar voortdurende geklaag over het vele huiswerk in constant gezeur over wat te doen met alle tijd die zomervakantie heet. We pakken daarom pen en papier en verzinnen samen een variëteit aan activiteiten die we deze zomer kunnen oppakken.

Ergens tussen het maken van een smoothie bowl en de spelletjesavond staat de activiteit huis opruimen. Ik moet gelijk aan de badkamer denken. Na een grote verbouwing was het geld voor een tweede badkamer op. De aannemer adviseerde de oude badkamer alvast te strippen en de leidingen te frasen, zodat we bij plaatsing van nieuw sanitair geen last meer hebben van stof. “Als ik er ’s nachts maar wel kan plassen”, sputterde ik. En zo geschiedde.

Eerst ontbrak het geld, vervolgens de tijd, toen de zin, daarna een redelijke offerte en gedurende corona het enthousiasme om een vreemd persoon weken lang in huis te hebben. En dus wonen we nu al zeven jaar in een huis met een badkamer in spe die dienst doet als opberghok en nachtelijk toilet.

De draden hangen uit het plafond, de stuc zit tegen de ramen en het toilet mist een bedieningspaneel. Het stof dat de aannemer ons wilde besparen ligt alsnog op hetgeen er opgeborgen ligt. Ik zie het eigenlijk niet meer en denk toch steeds vaker dat er nu iets moet gebeuren.

De kamer opruimen zou bovendien een gemakkelijke klus moeten zijn. Aan de spullen die er nu liggen is tenslotte zeven jaar geen behoefte geweest. Ik zou ze linea recta moeten kunnen afvoeren. Maar wat doe ik met dat groene pofbroekje en de bijpassende hoofdversiering die ik als vijfjarig blaadje sla tijdens een balletvoorstelling rond mijn kin drapeerde. Of met die Spaanse rok die ik als tiener tijdens een carnavalsoptocht aan had. Kan ik het cassettebandje waar ‘Zangles sept.2002 – jan. 2003 opstaat’ wel zomaar weggooien. En wat staat er ook alweer op de videoband waar ik in grote letters Roelefien Heeres op schreef. De apparatuur om daar achter te komen ontbreekt weliswaar, maar weggooien voelt nu nog zo definitief.

Het gemak van het huis opruimen valt dus tegen en bovendien ontbreek na corona een aannemer met tijd als volgende hindernis in het rijtje. Deze zomer neem ik daarom nog maar een glas smoothie bowl, doe ik nog een nachtelijke plas en blijft alles vermoedelijk nog even zoals het was.