2. mei, 2021

Zomaar een spel

Afgelopen week hebben we voor de tweede keer met het gezin gemidgetgolft en dit keer haalden we de laatste hole wel. Want, waar ik andere families altijd eensgezind over het midgetgolf parcours zie lopen was de harmonie bij ons de eerste keer wel heel ver te zoeken.

Over het algemeen geldt dat er een bepaalde dynamiek ontstaat wanneer wij met het gezien een spelletje spelen. Er is vooraf niet te voorspellen of en hoe een spel eindigt. Of het eindigt hangt af van hoe het sommige spelers tijdens het spel vergaat en van hoe andere medespelers daar dan weer op reageren.

In deze spelletjes editie had Anouk bepaald dat ze niet kan midgetgolven en dat ze ook niet van plan was het te leren. Dat klinkt als een duidelijke tactiek, maar eigenlijk kan ze het helemaal niet uitstaan wanneer een ander (lees broer/vader) het spel beter beheerst dan zij.

Nadat ze twee keer volledig ongecontroleerd tegen het balletje heeft geslagen volgen de onvermijdelijke tips van de medespeler die het gebrek aan inzet niet meer kan aanzien: ‘Kijk, ik doe het één keer voor. Je gaat op deze manier staan, je doet de handen als volgt om die stick en die sla je dan zo tegen de bal.” Met een ongeïnteresseerd OK geeft ze overduidelijk aan dat alles het éne oor in en andere weer uit gaat. Tips van ouders aan kinderen komen de sfeer meestal niet ten goede.

Kasper heeft wat meer gevoel voor de bal. Hij doet gewoon en ziet dan wel. Als blijkt dat hij voor enkele holes een stuk minder slagen nodig heeft dan zijn zus stijgt de spanning gelijk. Gelukkig herinnert Anouk zich ineens aan hoe te staan en slaan waarnaar haar spel iets gecontroleerder wordt en de rust weer wat terugkeert.

Ikzelf kan er niet zo veel van, maar ik ben de minst competitieve van het stel. Ik doe mijn best, maar het boeit mij niet of ik win of verlies. Twee keer sla ik per toeval een hole in one. Ik juich luid en met mij de rest van het gezin. De sfeer wordt bij elke hole beter en iedereen slaat tot de negentiende hole braaf zijn balletjes.

Tot slot telt Anouk de punten bij elkaar op. De ouders worden gedeeld eerste en de kinderen gedeeld tweede. Het lijkt mij wel heel toevallig allemaal, maar niemand voelt gelukkig de behoefte haar puntentelling te controleren en de uitslag in twijfel te trekken. Ik speel in plaats van hoog spel toch liever nog een keer midgetgolf.