'%3e%3ctitle%3epuzzle-piece%3c/title%3e%3cpath d='M29.728 19.616q0 1.44-0.8 2.4t-2.208 0.96q-0.736 0-1.376-0.32t-1.056-0.672-1.024-0.672-1.248-0.32q-1.984 0-1.984 2.208 0 0.704 0.288 2.080t0.256 2.048v0.096q-0.384 0-0.576 0-0.608 0.064-1.728 0.224t-2.080 0.224-1.76 0.096q-1.088 0-1.824-0.48t-0.736-1.504q0-0.64 0.288-1.248t0.704-1.024 0.672-1.056 0.288-1.376q0-1.408-0.96-2.208t-2.4-0.8q-1.504 0-2.56 0.832t-1.056 2.272q0 0.768 0.288 1.472t0.576 1.152 0.608 0.96 0.256 0.896q0 0.8-0.8 1.6-0.672 0.608-2.112 0.608-1.696 0-4.352-0.416-0.16-0.032-0.512-0.064t-0.48-0.096l-0.224-0.032q-0.032 0-0.064 0t-0.032-0.032v-18.272q0.032 0 0.32 0.064t0.608 0.064 0.384 0.064q2.656 0.448 4.352 0.448 1.44 0 2.112-0.64 0.8-0.768 0.8-1.568 0-0.416-0.256-0.928t-0.608-0.928-0.576-1.152-0.288-1.472q0-1.472 1.056-2.304t2.592-0.8q1.408 0 2.368 0.8t0.96 2.208q0 0.736-0.288 1.376t-0.672 1.056-0.704 0.992-0.288 1.28q0 1.024 0.736 1.504t1.824 0.448q1.152 0 3.232-0.256t2.912-0.288v0.032q-0.032 0.032-0.064 0.288t-0.096 0.608-0.064 0.384q-0.416 2.688-0.416 4.384 0 1.44 0.608 2.080 0.8 0.832 1.6 0.832 0.384 0 0.896-0.256t0.96-0.608 1.152-0.608 1.472-0.256q1.472 0 2.272 1.056t0.832 2.56z'/%3e%3c/svg%3e)
'%3e%3ctitle%3epencil%3c/title%3e%3cpath d='M6.496 27.424l1.6-1.632-4.192-4.192-1.632 1.632v1.92h2.304v2.272h1.92zM15.808 10.848q0-0.384-0.384-0.384-0.16 0-0.288 0.128l-9.696 9.664q-0.128 0.128-0.128 0.32 0 0.384 0.416 0.384 0.16 0 0.288-0.128l9.696-9.664q0.096-0.128 0.096-0.32zM14.848 7.424l7.424 7.424-14.848 14.88h-7.424v-7.456zM27.040 9.152q0 0.928-0.64 1.6l-2.976 2.976-7.424-7.456 2.976-2.944q0.64-0.672 1.6-0.672 0.928 0 1.632 0.672l4.192 4.192q0.64 0.704 0.64 1.632z'/%3e%3c/svg%3e)
18. apr, 2021
Zomaar een uitje
Vrijdag was ik na ruim een jaar weer eens op kantoor. Ik had met een collega een corona wandeling gemaakt en liep daarna nog even naar de afdeling om het kluisje te legen. Het is nog niet eens zo lang geleden, maar ik kan me niet meer voorstellen dat ik elke dag naar kantoor reed om plaats te nemen achter één van de vele bureaus in de kantoortuin. Aan de andere kent, een werkplek in een kantoortuin is niet ideaal, maar een werkplek met uitzicht op een tuin is dat na één jaar ook niet meer.
Bij vertrek kwam ik de buurvrouw nog tegen en zij werd plaatsvervangend vrolijk toen ik haar vertelde wat ik ging doen. “Lekker, een uitje”, zei ze. En ze had gelijk. Even naar Amsterdam voelde als een uitje.
Het eerste gedeelte van de ochtend had ik weer uren naar mijzelf moeten kijken. De camera is normaal al een beproeving, maar deze ochtend werd ik ook nog eens gedwongen om naar een bloederige wond op mijn neus te kijken, die nog te vers was om enigszins te camoufleren.
Ik had een dag eerder voor de tweede keer plekjes in mijn gezicht laten behandelen en wilde die avond mijn trui daarom extra voorzichtig over mijn hoofd uittrekken. Daarbij had ik de vingers blijkbaar dusdanig gestrekt, dat mijn duimnagel als kaasschaaf kon fungeren en een flink stuk vel van mijn neus had afgeschaafd. En terwijl ik moest nadenken over verbeterpunten, vroeg ik mij de hele tijd af hoe en vooral hoezo mij dit nou weer was overkomen. “Iemand probeert mij te vertellen dat ik niet zo stom moet doen en gewoon tevreden moet zijn met mijzelf”, zo mijmerde ik.
Natuurlijk had ik mijn collega’s die ochtend bij de neus kunnen nemen en de camera uit kunnen laten. Maar had ik dat gedaan, dan had ik ze toch een grappig verhaal door de neus geboord. Bovendien was het doen alsof mijn neus bloedde geen optie meer, ook niet voor de komende tijd. En daarom ging die camera aan en trok ik gewoon een lange … .
“Je moet wel uitkijken dat het geen litteken wordt”, zei diezelfde buurvrouw nog nadat ze me veel plezier had gewenst. Daar had ik nog niet eens aan gedacht. Het zou toch wat zijn als de zorgvuldig weggewerkte plekjes plaats zouden maken voor een joekel van een litteken op mijn neus. Gelukkig kan ik de komende weken het helingsproces via die camera nauwlettend in de gaten houden.