7. mrt, 2021

Zomaar wat blaadjes

Laatst droomde ik dat Tommy vier baby gerbils had gekregen. Het was een groot raadsel, want Tommy is een mannetje en dat was zijn compagnon ook. In paniek vroeg ik me af hoelang ik al die gerbils bij elkaar kon laten voordat er weer een nieuwe voorraad gerbils bij zou komen, maar ik was ook opgelucht: er was (minimaal) één maatje voor Tommy. Toen werd ik wakker.

Ik droom veel; deze droom was overzichtelijk en gemakkelijk te duiden. Tommy is sinds twee weken (weer) alleen. Sammy lag dood in de kooi en Anouk zag het. Bij de dierenwinkel ontdekten ze ‘iets hards’ in zijn buik en sectie moest uitwijzen wat het was, maar Anouk wilde hem niet achterlaten. Ze eiste aanvankelijk een crematie, maar ze gaf zich tevreden met een begrafenis in eigen tuin. Er kwam een kistje, een ceremonie, veel tranen en een afscheidsbrief en toen werd er een nieuwe naam bedacht voor een mogelijke opvolger. De gerbilnamen die op ‘y’ eindigen raken een beetje op. En terwijl iedereen overging tot de orde van de dag moest ik het verlies ’s dus nachts nog een keer verwerken.

Afgelopen nacht woonde ik samen met ondefinieerbare collega’s een workshop bij. De workshop werd gegeven in het oude huis van mijn grootouders. De kunstenaar die het huis kocht verhuurde het tegenwoordig aan bedrijven voor evenementen. De binnenkant van het huis herkende ik niet, al deed ik van wel en toen ik aan de receptioniste vertelde dat mijn opa er vroeger zijn notaris kantoor had, reageerde ze ongeïnteresseerd. Zij was bezig met op tijd thuis zijn voor de voetbalwedstrijd. Omdat ik nog helemaal naar terug moest rijden naar Haarlem, zou ik de wedstrijd toch missen en was ik er niet mee bezig.

Op weg naar de tuin waar ik een wandeling wilde maken ontdekte ik een paar blaadjesschilderijen van mijn opa. Dat een kunstenaar de kunst van mijn opa had opgehangen vervulde mij met trots. Toen ik ze van dichterbij zag, waren het enkel foto’s die er op leken. Mijn vader stond buiten en stelde vragen over welke bedrijven tegenwoordig gehuisvest waren in de panden om het huis heen. Hij was al ziek en werd behandeld als een mindervalide. Ik stond erbij en vroeg me af of hij er wat van ging zeggen.

Geen overzichtelijke droom, want de verhaallijnen buitelden over elkaar heen. De droom bevat fictie, non-fictie en de corona wandeling werd niet vergeten. Ik zal wel een hoop hebben verwerkt en op deze manier kom ik in de ochtend in ieder geval met gemak op (een) verhaal.