'%3e%3ctitle%3epuzzle-piece%3c/title%3e%3cpath d='M29.728 19.616q0 1.44-0.8 2.4t-2.208 0.96q-0.736 0-1.376-0.32t-1.056-0.672-1.024-0.672-1.248-0.32q-1.984 0-1.984 2.208 0 0.704 0.288 2.080t0.256 2.048v0.096q-0.384 0-0.576 0-0.608 0.064-1.728 0.224t-2.080 0.224-1.76 0.096q-1.088 0-1.824-0.48t-0.736-1.504q0-0.64 0.288-1.248t0.704-1.024 0.672-1.056 0.288-1.376q0-1.408-0.96-2.208t-2.4-0.8q-1.504 0-2.56 0.832t-1.056 2.272q0 0.768 0.288 1.472t0.576 1.152 0.608 0.96 0.256 0.896q0 0.8-0.8 1.6-0.672 0.608-2.112 0.608-1.696 0-4.352-0.416-0.16-0.032-0.512-0.064t-0.48-0.096l-0.224-0.032q-0.032 0-0.064 0t-0.032-0.032v-18.272q0.032 0 0.32 0.064t0.608 0.064 0.384 0.064q2.656 0.448 4.352 0.448 1.44 0 2.112-0.64 0.8-0.768 0.8-1.568 0-0.416-0.256-0.928t-0.608-0.928-0.576-1.152-0.288-1.472q0-1.472 1.056-2.304t2.592-0.8q1.408 0 2.368 0.8t0.96 2.208q0 0.736-0.288 1.376t-0.672 1.056-0.704 0.992-0.288 1.28q0 1.024 0.736 1.504t1.824 0.448q1.152 0 3.232-0.256t2.912-0.288v0.032q-0.032 0.032-0.064 0.288t-0.096 0.608-0.064 0.384q-0.416 2.688-0.416 4.384 0 1.44 0.608 2.080 0.8 0.832 1.6 0.832 0.384 0 0.896-0.256t0.96-0.608 1.152-0.608 1.472-0.256q1.472 0 2.272 1.056t0.832 2.56z'/%3e%3c/svg%3e)
'%3e%3ctitle%3epencil%3c/title%3e%3cpath d='M6.496 27.424l1.6-1.632-4.192-4.192-1.632 1.632v1.92h2.304v2.272h1.92zM15.808 10.848q0-0.384-0.384-0.384-0.16 0-0.288 0.128l-9.696 9.664q-0.128 0.128-0.128 0.32 0 0.384 0.416 0.384 0.16 0 0.288-0.128l9.696-9.664q0.096-0.128 0.096-0.32zM14.848 7.424l7.424 7.424-14.848 14.88h-7.424v-7.456zM27.040 9.152q0 0.928-0.64 1.6l-2.976 2.976-7.424-7.456 2.976-2.944q0.64-0.672 1.6-0.672 0.928 0 1.632 0.672l4.192 4.192q0.64 0.704 0.64 1.632z'/%3e%3c/svg%3e)
24. jan, 2021
Zomaar een tuin
Aanstaande dinsdag wordt het voorlopige koopcontract van mijn ‘ouderlijk huis’ getekend. Alhoewel, volgens de definitie is het niet mijn ‘ouderlijk huis’. Het is eigenlijk mijn grootouderlijk huis, omdat mijn kinderen er in zijn opgegroeid.
Het is een ruim huis en bevat nog veel originele details uit het bouwjaar 1978. In mijn beleving is er meer tijd en geld in de tuin geïnvesteerd dan in een nieuwe vloer of keuken. De tuin was dan ook mijn vader’s levenswerk en de vier kleinkinderen hebben daar zo goed en zo kwaad mogelijk rekening mee gehouden. Met de tongval van de Paus zeiden zij vaak: “Niet in die Blumen”.
Wanneer ik door het grotendeels lege huis loop realiseer ik me dat de verkoop een einde van een tijdperk vol herinneringen markeert. Ik heb in zeven echte ouderlijke huizen gewoond en de herinneringen die boven komen zijn heel divers van aard.
De eerste drie huizen stonden in Bangkok. Nummer één herinner ik me alleen van foto’s. Bij het tweede huis denk ik aan het enorme, oranje klimrek in de tuin dat ik voor mijn verjaardag kreeg. Bij huis nummer drie moet ik vooral denken aan de dierenschare die er rondliep: twee honden, een kat, parkieten en kippen, waaronder één tamme kip die vaak bovenop het hoofd van mijn zus plaats nam. Ook herinner ik me dat de kat in eerste instantie zomaar kwijt was, toen we voor vertrek onverwachts nog even in het huis waren. Na uren zoeken kregen we in tweede instantie te horen dat hij een spuitje had gehad.
In Duitsland begonnen we in een flat in Stammheim. Ik knikkerde veel buiten en op een dag was ik zo boos op mijn zus dat ik ook binnen ging knikkeren. Ik miste mijn zus en de knikker vloog zo door een raam. Het kostte mij vijf Deutsche Mark. Ik denk dat ik toen zo ben geschrokken dat ik besloot om de rest van mijn leven geen stoute dingen meer te doen.
Het huis in Köln-Dellbrück voelt voor mij als mijn ouderlijke hoofd-huis. Daar hebben we als familie het langste gewoond en liggen mijn roots. Het is ook het eerste huis waarbij ik nog precies weet hoe mijn kamer eruit zag. Ik herinner mij vooral dat ik heel veel troep onder mijn bed verstopte als ik mijn kamer moest opruimen en dat die verstopplek op een dag werd ontdekt.
De laatste twee huizen waren appartementen en stonden weer in Bangkok. In die twee kamers heb ik waarschijnlijk de meeste tijd doorgebracht. Het viel niet mee om midden in de puberteit en na de eerste kus een hechte vriendengroep achter te laten en te wennen aan de beleving van de expat-kinderen om mij heen. Elke week ontving en produceerde ik tientallen brieven van tientallen kantjes.
En nu zal een nieuwe familie haar herinneringen maken in mijn grootouderlijk huis, te beginnen met een ongetwijfeld rigoureuze verbouwing. Ik ben er niet heel emotioneel onder, maar ik hoop vurig dat het geld op is, wanneer ze aan de verbouwing van de tuin beginnen. Dan kunnen ze in het voorjaar in ieder geval zien hoe prachtig die Blumen zijn.