5. sep, 2020

Zomaar een hoofd

Op 18 september volg ik bij Eva Hoeke de workshop Columns aan de keukentafel. Wie haar column in de Volkskrant leest, heeft het concept afgelopen zaterdag door haar uitgelegd gekregen: een thuisopdracht, een intensieve sessie aan haar keukentafel met vijf andere cursisten, een tweede thuisopdracht en een intensief Zoomconsult van twintig minuten.


Iedereen om mij heen reageert uiterst enthousiast op haar naam en schrijfstijl. Ik kende haar eerlijk gezegd met name van de foto van het incomplete hoofd dat bij haar columns staat.

De tip om deze workshop te volgen kreeg ik ruim een maand geleden van een vriendin. Ik schreef me gelijk in en een week geleden volgde verdere informatie. Ik geef toe dat ik wel even schrok van de prijs, maar al snel besloot het gewoon te doen! Man gönnt sich ja sonst nichts, zou ik in het Duits zeggen en door mijn overontwikkelde voorpret loont het nu al de financiële moeite.

Ik ben natuurlijk nieuwsgierig naar Eva Hoeke en haar keuken, maar ik ben zo nodig nog nieuwsgieriger naar de achtergronden van de vijf andere cursisten. Zo verwacht ik op de één of andere manier geen mannelijke deelnemer al staat er wel een man tussen de recensenten. Waarom schrijven zij en hoelang al? Toen ik thuis hardop redeneerde dat zij vast niet zulke amateuristische schrijfhobbyisten zijn als ik, kreeg ik op mijn kop om mijn calimerocomplex: zij zijn groot en ik ben klein past helaas wel bij mij. In eerste instantie vind ik een ander altijd leuker, knapper, slimmer en in dit geval dus beter schrijven.

Vandaag kwam de bevestiging met datum en instructiebrief. Ik moet een blog, een korte kennismaking en mijn verwachtingen van de cursus opsturen. De eerste twee opdrachten zijn niet zo moeilijk, maar mijn verwachtingen verwoorden vind ik lastig. Ik laat me verrassen. De workshop is een cadeautje aan mijzelf en achteraf waren het vast vijf fantastische uren daar aan die keukentafel. Alle ingrediënten zijn in ieder geval aanwezig: vijf interessante deelnemers met een verhaal, een geliefde columniste met verstand van zaken en feedback op zinsniveau.

En misschien krijg ik als bonus wel het verhaal achter het gemankeerde hoofd te horen waarvan ze elke keer een variant bij haar columns plaatst. Weerspiegelt het wat er in haar omgaat? Voor mijzelf geldt dat ik mijn hoofd in aanloop naar de workshop wat moet koelen, omdat het alweer redelijk op hol slaat. Het passende hoofd daarbij was snel gemaakt.

Opmerkingen

Anke

06.09.2020 06:38

Super dat je jezelf dit kado doet, Roel! Weer een ervaring rijker straks. Ben benieuwd wat het je brengt. Ik ben al fan van je!

brigitte

05.09.2020 16:12

Zo ken ik je van de foto (vroegerdinnetje).
Leuk geschreven en makkelijk weg lezen. Leuk, en ja ons zelf kietelen dat doen we niet zo vaak....

Meest recente reacties

03.12 | 15:18

Maar nog geen publicatie in het Haarlems Dagblad.

03.12 | 14:00

Je haalt me de woorden uit de mond.
Misschien is het iets familiairs.

03.12 | 11:18

Hoi Roelefien,
Wat een leuke stukjes heb je geschreven.

21.11 | 13:44

Prima stuk Roelefien!

Deel deze pagina