4. apr, 2020

Zomaar een editie

Langzaam begin ik te wennen aan hoe ik de komende maanden moet doorbrengen. We roeien met de riemen die we hebben en ik begin zelfs wat voordelen te zien. Vanochtend werd ik bijvoorbeeld wederom pas rond half zeven wakker. Dat klinkt misschien niet als pas, maar normaliter ben ik al een hele tijd wakker alvorens ik rond half zes mijn bed uit stap om op zeven uur op het werk te zijn. Gezien mijn werkkamer nu om zeven uur nog niet beschikbaar is, blijf ik rustig liggen en val ik op een gegeven moment zelfs weer in slaap.

Ik heb bovendien het idee dat het online (en meer zelfstandige) onderwijs hier in huis heel goed landt. Misschien krijg ik er spijt van, maar ik heb me zelden zo weinig bemoeit met school. Beide kinderen moeten veel (werk)stukken inleveren en vooralsnog heb ik het gevoel dat dat ook gewoon gebeurt. Op een kaart naar oma schreef Kasper dat hij online les een stuk rustiger vindt en dat hij de les veel beter kan volgen. Ik moet toegeven dat bepaalde docenten het online onderwijs goed onder de knie hebben. Ik ben sowieso verbaasd over het tempo waarmee alles is opgetuigd. Mijn complimenten aan het onderwijs!

En we spelen dus sinds een week of twee elke avond een (kort) spelletje. Tot nu toe Monopoly Empire, pesten, Qwixx, Dixit, Sjoelen of kwartet. Het begint altijd met verzet, irritatie en gedoe, maar we zijn wel even gezellig bij elkaar en achteraf was het leuk. En sinds gisteren kunnen we daar het, door Anouk zelf bedachte, Wie is de Mol Home aan toevoegen. Het was vermoedelijk een goedmakertje, want zij heeft duidelijk de meeste last van de hele situatie en dat laat ze regelmatig blijken, maar deze Home editie van de Wie is de Mol was er anders niet gekomen . Het begon weer met verzet, irritatie en gedoe, maar de eerste aflevering was een groot succes.  Iedereen voerde de twee opdrachten enthousiast uit en ik kwam ook nog eens als beste uit de test.

Verder is er minder wasgoed, bak ik vaker glutenvrije dingen, kookt Kasper zelf zijn ei, regelen de kinderen hun eigen lunch , drink ik elke dag mijn lekkere koffie, ligt de televisiehoek bezaait met lego en soms begint het er op te lijken alsof alles weer even normaal is. Na Wie is de Mol Home werd er beneden naar VI gekeken, terwijl ik achter de laptop weer eens gewoon naar muziek luisterde . Dat heb ik de afgelopen drie weken eigenlijk niet meer gedaan; er stond altijd wel een gemist journaal of ander actualiteitenprogramma op.

Ten slotte ging iedereen gewoon naar bed en hoorde ik het vertrouwde geluid van geklier op de bovenste verdieping, opgevolgd door het voorspelbare: “Mama, hellup, ze wil niet uit mijn kamer.” Maar als ik de eerste winnaar word van de Wie is de Mol Home editie, dan zal ik het ze vergeven.