24. nov, 2019

Zomaar een liedje

Zoals het nu is, zo zou het altijd wel mogen zijn. Ondanks dat er altijd wel wat is (zoals een vogel die een steen op je lichtstraat laat vallen), heerst er harmonie in en rond de familie. Ik mag de nacht weer in mijn eigen bed beginnen en ben al een hele tijd niet meer voor van alles en nog wat uitgemaakt. En, heel belangrijk, de gerbils doen ook leuk mee.

Ik wil graag geloven dat de relatieve rust gerelateerd is aan de nieuwe regel, die maakt dat we meer tijd met elkaar doorbrengen en de apparaten vier uren per dag laten rusten. We hebben de afgelopen weekenden tussen tien en twee al veel gebakken, geklust en huiswerk weggewerkt. Ik maak me wel eens zorgen over de kwaliteit van mijn opvoeding, maar de afgelopen tijd lijkt die best redelijk te zijn en laten ze zien dat ze heus wel weten wat wel en wat niet mag.

Het enige dat de harmonie verstoort is Magister. Het blijft voor mij een lastig en terugkerend dilemma. Ik zit vaak aan tafel de docent te spelen en zolang het zijn vruchten afwerpt blijf ik dat ondanks de hij-moet-het-toch-zelf-doen mantra ook doen. Maar zijn inzet en motivatie zouden beter kunnen zijn.

Toevalligerwijs was er afgelopen woensdag een workshop over motivatie op school. Een gewild onderwerp blijkbaar, want de hele aula zat vol met ouders. Drie acteurs lieten in verschillende rollenspellen zien hoe het werkt met pubers en motivatie. Sketches werden afgewisseld met theorie.

Motivatie kent drie pijlers. Competentie, autonomie en verbinding. Ik weet niet welke pijler hier ontbreekt, maar ik lijk op dit moment de enige kans op verbinding van de lesstof en mijn kind. Ik geef het de docenten van zijn klas ook wel te doen; er zitten vier meisje en vierentwintigjongens in, waarvan het grootste gedeelte volgens Kasper nog minder gemotiveerd is dan hij.

Naast nieuwe inzichten nam ik voor elk kind een toepasselijke spreuk mee naar huis. Op de muur van de aula staan tientallen leuke spreuken die gerelateerd zijn aan educatie en ontwikkeling. Ik las ze tussen de rollenspellen door en heb de volgende twee genoteerd.  ‘Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen’ en ‘Well behaved women rarely make history’. Ik ga ze onthouden voor wat minder harmonieuze tijden.

Voor nu geniet ik maar even van deze periode. De harmonie bereikte afgelopen vrijdag haar toppunt toen de (puber)kinderen hun schoen zetten en een (kort) sinterklaasliedje zongen. Dat moet van mij, want anders komt er nou eenmaal niets in de schoen. Gelukkig ben ik zo nu en dan wel consequent.