28. jul, 2019

Zomaar een show

Het citytrip-gedeelte van de vakantie zit er op. Ik ben de afgelopen dagen onder de indruk geraakt van de enorme industrie die schuilgaat achter het toerisme. Overal grote hoeveelheden mensen en overal rijen. Bij de ingang, bij de security, bij de audio, om daadwerkelijk naar binnen te mogen, als iemand in de looproute een foto neemt en weer bij de uitgang. Maar ondanks dat ik er soms letterlijk misselijk van werd, was het een avontuur, voelde het als vakantie en was het de drukte zeker waard. 

Het meest bijzondere vond ik toch de beklimming van de Eiffeltoren. Achteraf ook goed dat we dat als eerste gedaan hebben. Alle drukte daarna kon alleen maar meevallen. 

Camp Nou vond ik het stomst. Mijn voetbalhart is niet groot genoeg om in een stoet, stapvoets langs allemaal bekers te marcheren. Het leverde wel twee van de leukste vakantiefoto’s tot nu toe op. Een familiefoto in een vol Camp Nou en een kiekje met Lieke Martens. Foto’s waarvoor je natuurlijk wel weer de hoofdprijs betaalt. Daarmee werd het ons duurste uitstapje. Geen wonder dat er zoveel geld voor Frenkie beschikbaar was  

Het boottochtje over de Seine was het goedkoopste uitje.  De gids vertelde ons onderweg dat het Witte Huis geïnspireerd is op een gebouw langs de Seine. Dat blijkt alleen niet te kloppen. Op internet lees ik dat een architect van Franse afkomst wel het oorspronkelijke stadsplan van Washington D.C. ontwierp, maar dat het Leinster House in Dublin model stond voor het Witte Huis. 

We waren in ieder geval elke dag van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat op pad en trokken met allerlei vervoermiddelen langs heel veel bezienswaardigheden. Daarom verblijven we nu een week op een vakantiepark aan de Costa Daurada, waar eigenlijk geen noodzaak is om het terrein te verlaten en we allemaal een bandje (moeten) dragen.

Waarschijnlijk waren we hier niet op uitgekomen wanneer het park niet de glutenvrije opties biedt die het biedt. Het is groot, met aqua aerobics en shows enzo. Het staat een beetje in schril contrast met alle culturele hoogstandjes van de laatste dagen. Glutenvrij gemak dient de mens en dus voelt dit als een zorgeloze vakantie. En nog steeds genoeg bezienswaardigheden om mij heen. Geheel gratis en zonder rij.