18. apr, 2019

Zomaar een pop

Bijna driehonderd woorden stonden op papier toen we na vier minuten moesten stoppen met onafgebroken typen. Het was de eerste opdracht van de cursus Leer bloggen in één uur. We mochten schrijven over voetbal of de Notre-Dame. Ondanks dat ik met enorme verbijstering naar de brandende Notre-Dame heb gekeken, koos ik toch voor voetbal of terwijl voor de wedstrijd van Ajax. Opvallend was wel dat mijn woordenstroom al snel niet meer over voetbal of de wedstrijd ging. Waar anderen schreven over hoe “goedkoop” Cruyff in zijn tijd is geweest en over de voldoening van een overwinning op een club als Juventus gingen mijn driehonderd woorden op de één of andere manier al snel over het paasontbijt. Dat komt waarschijnlijk doordat ik Anouk die ochtend haar paasontbijt-tasje zag versieren met het tijdstip van de winnende goal. Van dat paasontbijt was het uitstapje naar coeliakie en alternatieve paasontbijten weer snel gemaakt. En zo overtrad ik gelijk één van de elementen van een goed blog: één punt, één onderwerp.

Dus terug naar de wedstrijd. De wedstrijd heb ik eerlijk gezegd eerder gehoord dan gezien. Ik lag net in bed naar de tweede helft te kijken toen ik Kasper heel hard hoorde snikken. Hij heeft gordelroos en leek er de eerste dagen nauwelijks last van te hebben. Die avond klaagde hij ineens over alles wat ik op internet al had gelezen. Steken, jeuk en een onbestemd gevoel maakten dat hij niet kon slapen. Ik bood hem de plek in bed naast mij aan omdat het in het verleden nog wel eens rust gaf. Aanvankelijk stond de televisie nog zachtjes aan, maar omdat hij maar bleef woelen merkte ik al snel dat ik hem beter uit kon zetten. En toen lag ik dus ineens in het donker terwijl er een “historische” wedstrijd gaande was.

In slaap komen lukte overigens niet. De beleving in de huiskamer was ondanks mijn verzoek tot kalmte vrij luidruchtig en blijkbaar gaf de wedstrijd vaak aanleiding tot uitingen van ongeloof en verbazing. Uitgaande van de geluiden gokte ik op een gelijkspel. Door het uitbundige geklap tegen de klok van elf en het vuurwerk wist ik dat Ajax in ieder geval door was naar de halve finale. De nacht die volgde deed mij denken aan nachten in een ver verleden, waarbij het vaak wel gemakkelijker was om het kind te troosten dan dit keer. Menig Ajax fan zal zich de volgende dag fitter gevoeld hebben.

Veel moeders zullen mijn verhaal herkennen en zelf ook wel eens in een dergelijke situatie terecht zijn gekomen. Zomaar. En toch lees ik steeds vaker dat er eigenlijk geen grote verschillen tussen vrouwen en mannen bestaan. Dat we de verschillen zelf creëren door op een bepaalde manier met meisjes en jongens om te gaan. Jongens ontwikkelen ruimtelijk inzicht door het spelen met lego en meisjes de verzorgende talenten door het spelen met poppen. Nou heb ik mijn enige pop ooit afgestaan aan de arme kinderen en speelde ik vooral met een skelter. Theoretisch gezien kan ik dus wat achterstand opgelopen hebben. Gelukkig heb ik genoeg oefenmateriaal in huis om de schade in te halen en weet ik wel wat buitenspel is.