7. apr, 2019

Zomaar een klok

Ook prinses Ariane naar middelbare school Sorghvliet in den Haag, lees ik Nu.nl. De periode van de schooltijd van de prinses is privé, aldus de RVD.

Zou de periode van de schooltijd voor hun ouders ook privé zijn? Nu ik zelf een kind op de middelbare heb vraag ik me bij het lezen van het artikel af of Maxima en Willem-Alexander door dezelfde fases van gewenning gaan als ik. Of zij ook vinden dat hun dochters zo vaak vrij zijn of minimaal heel vaak een verkort rooster hebben. Of hun dochters ook wel eens twee maanden geen Engelse les hebben gehad zonder dat de school daarover communiceerde. Of hun dochters ook regelmatig dingen kwijtraken en niet precies meekrijgen wat de bedoeling is van bepaalde opdrachten. Of ze in de rol als ouders ook dagelijks Magister checken om te zien of er nog een cijfer binnengekomen is en of ze dan verrast zijn over de hoogte of laagte ervan.

Of ze ook zo onder de indruk waren van het eerste m(entor)o(uder)l(eerling)-gesprek in een zaal met zesenveertig tafeltjes en een digitale klok die geprojecteerd op de gordijnen aftelt. Of ze dan ook in een hal moeten wachtten op de zoemer en zich tijdens het grote changer-moment naar binnen wurmden terwijl een grote groep juist de zaal probeerde te verlaten. Of hun dochters, die het gesprek moeten voorzitten, er dan ook zo ongemakkelijk bijzitten en hun uiterste best doen om in het geroezemoes van de andere tafeltjes iets verstaanbaars te zeggen en de mentor in de ogen te kijken om er maar snel vanaf te zijn. Of de mentor dan ook zegt dat de cijferlijst er supergoed uitziet terwijl ze zelf vinden dat het best een beetje meevalt.

Of de dochters door het jaar heen ook vijf projecten in groepsverband moeten maken, waarbij ze afhankelijk zijn van de groep (aantal meiden in de groep) en een coach, die gezien de werkdruk niet per se oog heeft voor elk individueel kind, terwijl het individuele kind ook niet veel oog heeft voor de coach. Of ze soms ook de schouders eronder zetten en hun dochters flink achter de broek aanzitten en soms juist weer loslaten, omdat ze het zelf moeten doen. Allebei met wisselend resultaat. En, of Maxima ook in een WhatsApp groep zit met andere moeders van school waarin alle bovenstaande dingen worden besproken... 

Voor zover mijn ervaringen over de middelbare, Kasper en mijzelf. Want ja, ik ben van tijd tot tijd een curling ouder, een push moeder, een moeder de gans. Ik vind dat een kind nog best wat sturing kan gebruiken. De theorie van intrinsieke motivatie snap ik helemaal. De praktijk is een andere. En ook al vieren we tegenwoordig elke voldoende als een tien zo mag zijn inzet best iets groter mag zijn. 

Het tweede mol-gesprek onderging ik trouwens al heel geroutineerd. Het changer-moment was een stuk relaxter omdat het gesprek al afgelopen was voordat de klok op 00:00 stond. De rest zal dan ook wel wennen. De Magie van Magister. Een mooi vervolg op De Luizenmoeder.