22. dec, 2018

Zomaar een koe

Afgelopen week was geen leuke week. Op dinsdag ochtend kon ik amper bewegen na een bedrieglijk suffe pilates les de dag ervoor en had een kind de gehele inhoud van verschillende kasten over de vloer in haar kamer verspreid. Woensdag was het andere kind niet een etui, passer, lunchbak of regenjas kwijt maar dit keer twee boeken Frans. Donderdag jaste ik een saté prikker door mijn duim in een poging om een originele bijdrage voor het kerstdiner te maken. En op vrijdag spande de kroon. Tijdens het fietsen kwamen de (veel te losse) elastieken van mijn snelbinders in mijn spaken, knapten en rolden zich meerdere keren om dat ronde ding van de kettingkast. Mijn fiets blokkeerde in één keer en ik kreeg er met geen mogelijkheid meer beweging in. Gelukkig was ik in de buurt van de Action waar ik noodgedwongen een kinderschaar kocht omdat er geen keukenscharen meer waren. De schaar zelf zat met een tie-wrap vast maar na ruimt tien minuten wachten bood de medewerkster bij de de service balie uitkomst. Uiteindelijk kon ik alle elastieken kapot knippen (best stevig die kinderschaar van 79 cent…), mijn fiets bevrijden en extreem geïrriteerd naar huis fietsen.

Eénmaal thuis zag ik dat de feedback op mijn laatste column in mijn mailbox stond. Deze column schiet net wat te veel kanten op. Het gaat over … een zekere Sander van de Pavert die ik niet ken… Los zand dus… Dit lijkt te veel op een serie invallen, een brainstorm… De clou valt (voor mij) in het water omdat ik niet weet wie Sander van de Pavert is… Miste ik in eerdere commentaren de kritische noot zo was ik nu toch wel even stil. Ik had het ook helemaal niet verwacht. Hoe kan ik een tekst produceren die zo niet begrepen wordt? Het was me blijkbaar niet gelukt om mijn betoog enigszins op hem over te brengen. Ik had deze reactie niet helemaal zien aankomen.

Helaas was dit de laatste ronde van de cursus Blogs schrijven en zal ik de nieuwe kansen op feedback ergens anders vandaan moeten halen. Het is me nu wel duidelijk dat ik op zoek moet naar een manier om meer focus te krijgen en scherper te schrijven. Of ik moet op zoek naar iemand die een zekere Sander van de Pavert wel kent… Nee, dat is flauw. Zijn punt van kritiek is mij niet geheel onbekend. Van de hak op de tak is inderdaad één van mijn talenten. De mensen om mij heen zullen dat beamen en het levert niet zelden een verwarde blik op wanneer ik het in een gesprek toepas. Mijn clou valt dan wel vaker in het water net als koe Hendrika trouwens in het kinderboek ‘De koe die in het water viel’. Voor haar was de val het begin van een groot avontuur. Wie weet is dat voor mij ook wel het geval.