30. aug, 2017

Zomaar een kat

Over een week zitten de eerste werk- en schooldagen er weer op en is de 2017-editie van de zomervakantie alweer ten einde. De kinderen hebben vriendschap gesloten met Dino, Nora, Gina en Fenna. Het zijn 2 katten en 2 honden die regelmatig (maar vooral tijdens etenstijd) komen buurten. Samen met het feit dat de wifi ook ok is hier hebben zij al besloten dat we hier volgend jaar weer heengaan. Ik denk het eigenlijk niet. Aan het einde van een vakantie verheug ik me ook wel weer op thuis. Ik weet ook wel dat de routine te snel weer terugkeert. Waarom is het toch zo dat wanneer je nog met vakantie bent alles zo ver weg lijkt en als je éénmaal thuis bent het lijkt alsof je nooit van huis bent geweest? Alleen die berg was doet dan nog aan de vakantie denken. 

Vroeger verheugde ik me bij terugkomst op de post. Wie had welke ansicht vanuit waar gestuurd? Ansicht is trouwens een mooi bruggetje naar de anzicht zoals ik het in Garmisch nog spelde. Mochten jullie (grote) spelfouten zien die er in de vorige twee edities van de blog zeker waren, dan hoor ik dat graag! Ik heb inmiddels 2 correctoren die mij feedback geven. De één meldt het alleen niet altijd meer omdat ik zijn verbazing over de door mij gemaakte spelfouten wel eens wil verwarren met kritiek :-). Het waren hele speciale verkeersborden in Florence maar reiden ipv rijden... Wat betreft het plaatsen van leestekens/komma's heb ik trouwens gewoon geen idee. In het Duits zette je er 30 jaar geleden in ieder geval een stuk meer in één zin. Ik zal de regels er eens op naslaan. 

Terug naar de ansichten waarvan ik er geen zal ontvangen. (Dit jaar kan ik me alleen 'verheugen' op een snelheidsboete uit Oostenrijk.) De smartphone heeft de ouderwetse, gezellige en handgeschreven kaart vervangen. Hiermee geven we al gedurende de vakantie al updates over het wel en wee. Het verslag is al gedaan voor de eigenlijke terugkeer. De foto's al 'ontwikkeld' en geplaatst. En dit jaar is het nog makkelijker! Waar we eerst nog moesten wachten op een locatie met wifi, roamen we nu de hele dag door in de EU met dank aan Neelie. Zo raadpleegden wij gedurende onze veel-te-lang-durende autorit van Garmisch naar Italië te pas en te onpas google maps. We konden precies zien hoe muurvast we stonden op de C-weg, waarop we beland waren. Dat het in eerste instantie al een half uur duurde om met gelijkgestemden het enige beschikbare tolpoortje te passeren vertelde google maps ons niet. Sneller waren we vast niet, onrustiger wel. Het zou je toch gebeuren dan het op route D wel doorrijdt. Gelukkig ben ik de rit alweer vergeten, maar mijn belofte blijft: Bij deze beloof ik plechtig dat ik nooit meer op een zaterdag in de zomervakantie op een A, B of C-weg door de alpen zal rijden. Onze koningin zou zeggen:'Je was een beetje dom!' Helaas kan ik de belofte pas volgend jaar inlossen. Zaterdag moeten we 920 km inclusief Gotthard...

Een smartphone vervangt ook de Nederlandse krant en televisie. Zo las ik dat de eierverkoop in de supermarkt weer terug is op zijn oude niveau... Wat een drama voor die bedrijven. Er moet haast nog wel ergens een beerputje opengaan. En dan de formatie die maar voortduurt. Ik vind het nog steeds jammer dat Jesse de reusachtige kans om iets te veranderen aan zich voorbij heeft laten gaan. Een kans die niet zo snel terug zal komen. De aanhangers van Jesse zijn denk ik niet zo trouw en maken een volgende keer andere keuzes. De economische situatie zal ook een andere zijn. Ik vrees dat D66 tzt de afstraffing krijgt, terwijl de rest zal profiteren van de economische voorspoed. Nu is er ook nog de commotie omtrent de documentaire. Ooit krijgen we hem natuurlijk wel ergens te zien. Dan kan het twee kanten opgaan. Kant 1: het publiek vindt Jesse 'te geregisseerd'. Het concludeert dat hij zich helemaal niet zo afwijkend gedraagt ten opzichte van de gevestigde politici en dat ze onderdeel zijn van vooropgezet plan. Kant 2: de aandacht die ontstaat levert veel gratis publiciteit op. De aandacht voor hem is daardoor groter dan voor zijn gedrag/rol. Ik neig er naar om voor kant 1 te kiezen. Wat ik gezien heb leek wel een trailor van Rocky VII met een ijdele, verbaal begaafde boxer in de hoofdrol, waarbij de csmera's bewust worden bespeeld. Dat er nu in Nederland twee christelijke partijen onderdeel uitmaken van de formatie vind ik opmerkelijk. Het lijkt mij geen weerspiegeling van een maatschappij die massaal door rood fietst en met name vindt dat waarde en normen van toepassing zijn op de ander. We zullen zien. Niet dat ik geen voorstander ben van herwaardering van normen en waarden, maar hoe dan?!

Wat werk betreft houdt mijn smartphone me niet op de hoogte en ben ik volledig blanco. Werkmail ontvang ik (gelukkig) (nog) niet op mijn Iphone. Ik ben benieuwd of mijn nieuwe baas inmiddels bekend is.

Naast op mijn smartphone te kijken, heb ik dagelijks stappen gezet op een steile helling, genoten van de natuur in Toscane, leuke en soms herkenbare verhalen gehoord, ongeïnteresseerde mensen ontmoet, andere ouders zien hannesen met hun jonge kinderen, eigen kinderen cultuur zien gedogen en van de dieren genieten, maximaal gebruik gemaakt van de glutenvrije mogelijkheden en met bewondering geluisterd naar de verhalen van de gastvrouw en heer die 7 jaar geleden het avontuur hier aangingen. Het was geen standaard relaxte vakantie voor mij. Ik heb niet heel veel boeken gelezen, mijn hoofd af en toe op hol laten slaan, veel geroamed en een vaatwasser gemist. Dat hoort bij mij op dit moment.  

Einde zomervakantie betekent in Haarlem ook dat de meeuwen vertrokken zijn en dus worden auto en tuin niet meer onder gescheten. Beetje ordinair taalgebruik voor mij maar heel toepasselijk voor hetgeen een meeuw kan achterlaten. Eenmaal thuis zullen de voorbereidingen voor de 2018-editie van de zomervakantie al snel weer starten. Het kan nog alle kanten op.