18. aug, 2017

Zomaar een ansichtkaart

De eerste dagen van de vakantie in Duitsland zijn voorbij. "Ik vind het fijn om in Duitsland te zijn." Ik voel me er thuis. Dat ligt aan de taal en het feit dat ik me gewoon verstaanbaar kan maken. De Duitse taal is zo veel rijker dan het Nederlands, waardoor er heel veel meer nuances mogelijk zijn. Hetzelfde kan op 101 manieren gezegd worden en klinkt dan toch net anders. Elke keer wil ik het opschrijven zodat ik het onthoud. Het aanbrengen van die nuance is er bij mij wel een beetje vanaf. Vandaag werd ik twee keer verbeterd... Nog steeds geen accent, hoop ik...

Garmisch-Partenkirchen is ook wel echt Duitsland! Mooie auto's, mooie huizen. De dorpstraat van Partenkirchen lijkt wel een maquette. En de natuur eromheen met zijn bergen en meren een anzichtkaart. Gelukkig wel een Eisdiele gevonden. Al 30 jaar is het recept van mijn geliefde Spaghetti-eis hetzelfde. Met citroen ijs onweerstaanbaar! Wat betreft tv aanbod zag ik dat er ook niet zo veel veranderd is. Zappend door de inmiddels minimaal 25 duitse zenders kom ik nog steeds minimaal één Schlager- en een Wetten dass-achtige show tegen, alwaar Pamela Anderson als grote gast werd ontvangen. Duitsers zijn natuurlijk ook dol op Silvie. Waarom dat zo is, is een aparte blog waard. En gisteren kwam ik toevallig de nagesynchroniseerde film Dirty Dancing tegen. "Baby" klinkt op zijn Duits toch een tikkeltje ordinair. Eigenlijk gek dat ze het nog steeds doen. Nagesynchroniseerd had ik de film in ieder geval nooit meer gezien en zo kreeg het kijken wel een extra dimensie. 

We hebben veel meer dan 10.00 stappen gewandeld, tot de bilspieren pijn deden, gevaren op de Eibsee, ge-(tafel)tennist en vandaag heb ik het eerste tijdschrift gelezen in het plaatselijke zwembad. De kinderen maakt het niet zo veel uit waar zo'n zwembad staat. Geef ze een glijbaan, golfslagbad en springtoren en ze hebben in ieder geval een paar uur geen ruzie. Volgend jaar willen ze er weer heen. 

Voor de rest zien we hier heel veel dames in nikab. Da's zo tussen de bergen en de Duitsers in de hitte een apart gezicht. Anouk heeft al onderzocht hoe ze eten in de ontbijtzaal. 

Kinderen merkten al op dat er weinig Nederlanders in het zwembad en hotel zijn/waren. Eerlijk gezegd hoop ik dat het vanaf morgen een beetje verandert zodat ik naast het lezen van een tijdschrift ook toekom aan het lezen van een boek.

Meest recente reacties

03.12 | 15:18

Maar nog geen publicatie in het Haarlems Dagblad.

03.12 | 14:00

Je haalt me de woorden uit de mond.
Misschien is het iets familiairs.

03.12 | 11:18

Hoi Roelefien,
Wat een leuke stukjes heb je geschreven.

21.11 | 13:44

Prima stuk Roelefien!

Deel deze pagina