14. aug, 2017

Zomaar een bingo

Vandaag was zo’n dag dat ik last kreeg van mijzelf. “Alles muss seine Ordnung” hebben zo vlak voor de vakantie, anders ben ik niet zen. Het gevolg is dat ik de hele dag in touw ben, zo druk dat ik de kinderen niet eens te eten heb gegeven. De één ging nog wel af en toe een beschuit eten, maar de ander bleek pas enorme trek te hebben toen vanavond de pannenkoeken op tafel stonden. Gedurende de dag zit ik dan in een soort trance. Vandaag met één verstoring. Anouk had na het aankleden bedacht dat ze haar kamer nog moest opruimen en de wasmand met “troep” zonder pardon omgekieperd. Alles lag verspreid (en tussen de gewassen, gestreken en opgevouwen vakantiekleren) op de grond. Haar timing had beter gekund. Na 10 minuten was haar zin weer verdwenen. Voorspelbaar. Normaliter had ik daar natuurlijk wel wat van gezegd, maar vandaag kieperde ik zonder preek alles weer terug de wasmand in. Kleine winst, ik mocht 3 papiertjes weggooien. Die wasmand staat nu al 3 maanden onaangeroerd op haar kamer. Het liefst kieperde ik de hele wasmand de vuilnisbak ik, maar dat kan ik bij haar niet straffeloos doen. Ervaring leert dat er altijd een dag gaat komen waarop ze iets mist, hoe lang je ook wacht. Verder geen verstoringen meer in mijn trance. Wel een risicootje genomen. Een gedeelte van de glutenvrije pannenkoeken zit nu in de koelkast. Glutenvrij is altijd net anders, dus heb ik even navraag gedaan bij de deskundigen op facebook. De helft van de groep antwoordde dat ze nog prima te eten zijn na één dag en de andere helft zei dat ze droog en brokkelig zouden worden. De tip bakpoeder door het beslag te doen heb ik opgevolgd. De pannenkoeken werden daardoor ongeveer dubbel zo dik. En ook roomboter gebruikt, er was ook niets anders. Bij het avondeten werden ze met smaak gegeten. Over 14 uur zullen we ergens in Duitsland te weten komen welke groep deskundigen gelijk krijgt. 

De auto is ingepakt, de wasmanden leeg, de was gestreken, de proviand zo veel mogelijk voorbereid en de zoek-de-verschillen-foto plus gepersonaliseerde woordzoeker liggen samen met een snoepzak op de achterbank. (De auto-bingo is dit jaar afgevallen, was er wel aan begonnen). Ik vind het leuk om dat soort dingen te bedenken en te maken. Ik word er rustig van en heb binnenpretjes als ik mensen haar geef die kaal zijn en andersom. Gelukkig speelt Anouk het spelletje braaf mee en doet in ieder geval alsof ze het leuk vindt. Vorig jaar is ze er een hele tijd mee bezig geweest! Ze vroeg of ik ook weer kadootjes had ingepakt. Vorig jaar mochten ze elke 2 uur iets openmaken. Maar ook dat idee is gesneuveld. Voor Kasper liggen er ook puzzelprintjes, maar helaas win ik het bij hem niet (meer) van de apparaten.

Nu dus moe en voldaan, zoals meestal rond dit tijdstip! Vorige week heb ik mij medisch laten keuren op het werk. 2 Dagen later kreeg ik de uitslag al. Volgens de antwoorden en onderzoekwaardes heb ik een biologische leeftijd van 38. Dat is wel een enorm compliment! (Er zijn ook dagen dat ik me geen 38 voel.) Ik consumeer niet elke dag de aanbevolen 2 ons groente en 2 stuks fruit en ook mijn zonde van voor mijn zwangerschap kwam aan bod. Zou ik ook die leeftijd gekregen hebben wanneer ik in april niet begonnen was met mijn 10.000 stappenplan? Ik denk dat ik er heel wat jaren mee gewonnen heb. Er staat wel een disclaimer bij: “Dit model gaat ervan uit dat er geen andere aandoeningen zijn die uw leven mogelijk kunnen verkorten.” Je krijgt geen zekerheden in het leven. Vooralsnog ben ik dankbaar dat ik gezegend ben met een sterk gestel.