14. mei, 2017

Zomaar een stoel

Facebook staat vandaag natuurlijk bol van de foto’s met ontbijt-op-bed-tafereeltjes, gedichtjes en andere verwennerijen omtrent Moederdag. Zelf heb ik een foto geplaatst van mijn eigen moeder, die zoals meestal geen kinderen (meer) in de buurt heeft op deze dag. Geen ontbijt op bed voor mij vandaag. Vaak eindigt dat toch alleen in ruzie omdat beide kinderen precies hetzelfde willen doen, als eerste met dienblad de kamer binnen willen lopen en er altijd wel iets omvalt in bed. Misschien lijkt de foto op Facebook dan wel gezellig, maar het doet hier geen recht aan de waarheid. Het ontbijt werd wel voor mij verzorgd, terwijl zondag normaal “mijn” ontbijt dag is. Ja, de taken hier zijn echt 50/50 verdeeld…. :-). Het Moederdag ontbijt aan tafel is trouwens ook geen garantie voor peis en vree. Normaliter komen er dan allemaal fröbelwerkjes, liedjes en stukje van het éne kind, terwijl het andere kind zich geen houding weet te geven in dit soort beladen situaties, waar er impliciet van alles verwacht wordt. Vanochtend ging alles goed. Kasper had een (ook voor hem onverwacht) kadootjes en overhandigde dat vol trots. Ze hadden tijdens het techniek-uit afgelopen vrijdag een leuke sleutelhanger (DNA) geknoopt. Anouk had weer een mooie tekening gemaakt. Heer des huizes teerde nog op de mooie verrassing die hij mij vorig jaar had bezorgd toen ik volledig onverwacht een mooie ligstoel kreeg voor in de tuin. Ik lig er regelmatig een kwartiertje op!

Eerlijk gezegd heb ik zelf een beetje een hekel aan al die dagen waarop je blij moet zijn met alle kruimels in je bed. Verjaardag, Moederdag, oud-en-nieuw of Valentijnsdag het zal allemaal wel. Heeft ook een beetje te maken met hoog gespannen verwachtingen en voldoen aan een de norm. Heel veel van mijn vriendinnen worden blij van sieraden die ze krijgen n.a.v. geboortes of andere jubilea. Ik heb daar werkelijk helemaal niets mee. Het staat me ook niet, ik lijk gelijk op een kerstboom zodra ik me probeer te versieren… Wel sneu voor mijn dochter die op weinig “erfstukken” kan rekenen. Kadootjes vind ik ook lastig. Ik heb meer met gezelligheid en gemak. Een weekendje weg en dat ik dan niets verzorgends, huishoudelijks of cultureels moet en de kinderen zich vermaken, zonder dat ik steeds moet Jamessen. (tot gisteren nog nooit van gehoord, maar het James kaartspel bestaat echt). De skivakantie in het hotel aan de piste was ook heerlijk en pure luxe. Als ik de loterij zou winnen zou ik mijn geld uitgeven aan gemak op vakantie. Elk jaar business class naar Thailand in een hotel waarbij glutenvrij geen enkel probleem is. Maar voorlopig win ik die loterij niet en ben ik meer dan tevreden met wat ik heb.

Na het zoveelste potje James schiet het kwartiertje op de stoel erbij in omdat het ineens weer regent. Het is een beetje gek weer. Zometeen moet ik nog de stappen zetten en gelukkig lijkt het erop dat Feyenoord kampioen wordt.