26. jan, 2017

Zomaar een riedeltje

Toen ik vanochtend naar mijn werk reed kwam er een nieuw riedeltje bij 538 langs. “Tussen duizend wielen (wieluh) sta je in de file”, kwam het uit de speaker. Ik word altijd heel vrolijk van die makkelijke rijmelarij! Zo flauw en zo leuk, gewoon gezellig (it’s fantastic, great, so true…). Ik merk dat ik behoefte heb aan dit soort vermaak. Het lijkt me ook echt gezellig om een keer naar de Toppers te gaan bijvoorbeeld. Ook de shorties van GTST kijk ik nog trouw als ik eraan denk. Deze bekentenissen doen mijn reputatie natuurlijk geen goed en wat het over mij zegt weet ik ook niet. Het is voor mij de manier om mijn hoofd even uit te zetten. Het maalt al de hele dag.

Terug naar het nieuwe deuntje. Wie bedenkt zoiets? Is dat werk? Doet een reclamebureau het of zouden de heren het zelf bedenken? Wat slaat aan en wat niet? Hoe kan het toch dat iets als gangnam style of pineapple apple pen ineens de hit zijn op youtube? Is dat puur geluk of zit daar toch iets achter? Wat zijn de gemeeschappelijke kenmerken? Ze zijn onnavolgbaar, onbevattelijk, onlogisch, ze gaan gepaard met bepaalde gebaren die volgens mij wel relevant zijn voor het succes en worden onnoembaar vaak beluisterd. Wat zouden de artiesten hieraan over houden? Na dit succes heb ik in ieder geval weinig meer vernomen van beide Aziatische artiesten. Zou ik zoiets niet zelf kunnen verzinnen? Wat heb je ervoor nodig? Het lijkt zo simpel, of is het toch vooral geluk?

De creativiteit mis ik wel een beetje in mijn werk. Omdat ik twee linker handen heb wat betreft het tekenen, maak ik privé wel dankbaar gebruik van alles wat het internet tegenwoordig te bieden heeft vaak in combinatie met de fotoshop trukendoos. Er is zo veel te vinden: zelf liedjes maken, woordzoekers, kruiswoordraadsels, kaarten, (sinterklaas)gedichten met behulp van Mick’s Rijmwoordenboek, rebussen, kahoot quizes, het kan allemaal en ik vind het allemaal leuk! Tijd is vaak wel een beperkende factor. Meestal ontstaat het idee net te laat... Een cursus ‘digitale bestanden bewerken’ is denk ik wel iets wat op mijn lijstje moet komen te staan. Van foto’s en filmpjes editen krijg ik ook energie! Misschien moet ik van de blog naar de vlog … Met mijn hoofd voor de camera….

Op weg terug luister ik altijd heel verantwoord naar NPO 1. Het gaat over wat er nou wel of niet op welk moment in welke situatie in welke brief wel of niet geschrapt was of geschreven stond. Kansloos lijkt mij, en ik zie net dat het ook kansloos is gebleken. Maar ook dit is weer een hedendaags voorbeeld uit de politiek. Het einde is zo voorspelbaar. Het debat interesseert 17 miljoen mensen minus kamerleden toch helemaal niet? De uitkomst was al duidelijk. Ook wel weer raar, want het raakt wel degelijk principes die ons wat waard zouden moeten zijn. Het is alleen de uitvoering die niet meer in staat is het publiek te boeien. 

En kijkend naar nu.nl moest ik toch nog even de foto voor deze blog veranderen, terwijl ik eigenlijk keelpijn heb, nies, traan en een goede nachtrust geen overbodige luxe zou zijn. De brief had kreukels moeten hebben, de hand had mooier gekund, maar er moet nog iets te leren overblijven in die cursus ‘digitale bestanden bewerken’.