25. jan, 2017

Geen cholesteatoom

Vandaag stond in het teken van Kasper’s controle afspraak. Eerlijk gezegd was ik er al een tijdje zenuwachtig over. Hoe vaak leek het allemaal goed en gaven de operaties toch weer een ander beeld. En ook al maak ik een hoop grapjes over mijn kinderen en de bijbehorende opvoed-dilemma’s, ze staan vanzelfsprekend met stip op nummer één van mijn prioriteitenlijstje!!!

Hij belde mij zelf en zei dat de dokter goed nieuws had. De MRI zag er goed uit! Wat een opluchting. Over een jaar weer een MRI en bij een positieve uitslag mag de frequentie omlaag. “Het trommelvlies van het oor is niet meer zo mooi, maar het oor heeft ook al veel doorstaan en gelukkig heb je nog een oor, dat er supermooi uitziet”, was wat de dokter tegen Kasper had gezegd. En inderdaad hebben het oor en het jongetje wat daaraan vast zit al een hoop doorstaan. 5 Operaties. Nee, geen buisjes, operaties die uren duurden, waarbij het oor wordt opengeklapt en de dokter met behulp van een microscoop het cholesteatoom en bijbehorende ontstekingen uit het middenoor weghaalde. Traumatisch voor hem en ook een beetje voor mij. Bij de laatste operatie 2 jaar geleden heeft hij het middenoor geoblitereerd.

Bij deze introductie valt elke discussie in het niet en dus schiet mij op deze avond ook niets zinnigs meer te binnen. Feit is dat het eigenlijk heel goed met mij gaat als ik blogs kan vullen met wat ogenschijnlijk “futiliteiten” lijken? Gezondheid is echt het aller, aller, allerbelangrijkste wat er is en dat besef ik me heel goed!