12. jan, 2017

Zomaar een site

Gisteren werd mij gevraagd waarom ik deze blog ben begonnen. Het leek een beetje een overhaaste actie . Daar kan ik ook best inkomen, maar het idee had ik natuurlijk al veel langer. Na een app-conversatie met een vriendin was het momentum en enthousiasme te groot om het langer alleen een idee te laten zijn. Binnen een half uur had ik een "geschikte" en gratis site voor een blog gevonden en een uur later volgde het eerste verhaal. Dat er een mooi rood rechthoek verschijnt (lelijk) als je de blog deelt merkte ik natuurlijk pas veel later. (Stiekem baal ik daar natuurlijk wel van.) Als ik was begonnen met een plan van aanpak en wat marktonderzoek, had ik wellicht wel een site zonder rood rechthoek gevonden. Denk wel dat het momentum dan voorbijgegaan was. Als ik eenmaal begin te denken, dan gaat het mis. Als ik enthousiast word over iets, dan zal en moet het stante pede gerealiseerd worden. Op dat moment word ik daar ook heel blij en gelukkig van! Achteraf had het wellicht wat zorgvuldiger gekund…. Maar hoe erg is het net nou allemaal en ook met het rode rechthoek had ik mijn geluksmomentje.

En waarom ik nou precies ben begonnen, ik vind het gewoon leuk om te schrijven, sommige verbazingen te ventileren en ben erg bescheiden over wat zich daaruit moet ontwikkelen. Vandaag alweer wat andersoortige app-conversaties gehad (sinds wanneer appen we eigenlijk alleen nog maar, kan me echt andere tijden herinneren). De kritische vragen dempen mijn enthousiasme voor mijn nieuwe start toch weer wat. Misschien moet ik een leuke hobby ontwikkelen in plaats van een nieuwe uitdaging zoeken... Vooralsnog heb ik nog een baan en genoeg in mijn hoofd om wat blogs te vullen.

Alweer een vroege dienst. Wat een mazzel, 3 dagen geen files, want ik heb een korte dag. Radio 538 was redelijk neutraal vanochtend. Even dreigde een verhaal over de eerste vrouw bij de brandweer te ontsporen, maar verder dan een voor de hand liggend “breng 2 koffie naar boven”-grapje ontspoorde het niet.